คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1900/2512

ศาลชั้นต้นประกาศคำบังคับโดยทางหนังสือเมื่อวันที่ 27 กันยายน2510 โดยกำหนดให้จำเลยปฏิบัติตามคำพิพากษาให้เสร็จสิ้นภายในวันที่ 28 ตุลาคม 2511 คำบังคับมีผลใช้ได้ตั้งแต่วันที่ 12 ตุลาคม 2511 ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 79 วรรคสอง ให้มีผลใช้ได้ต่อเมื่อกำหนดเวลา 15 วันล่วงพ้นไปแล้ว แต่คำขอให้พิจารณาใหม่ต้องยื่นภายใน 15 วันนับจากวันที่ส่งคำบังคับ ฉะนั้น เมื่อนับจากวันที่ 13 ตุลาคม 2511 ก็ครบกำหนดในวันที่ 27 ตุลาคม 2511 ซึ่งเป็นวันหยุดราชการ จำเลยจึงมีสิทธิยื่นคำร้องขอให้มีคำสั่งใหม่ได้ภายในวันที่ 28 ตุลาคม 2511 แต่จำเลยยื่นคำร้องวันที่ 30 ตุลาคม 2511 จึงล่วงพ้นกำหนดเวลาที่จะยื่นได้

จำเลยทราบประกาศคำบังคับวันที่ 24 ตุลาคม 2511 สามารถยื่นคำร้องขอให้พิจารณาคดีใหม่ได้ในวันที่ 25 ถึงวันที่ 28 ตุลาคม 2511 ซึ่งอยู่ภายในระยะเวลาที่กฎหมายบัญญัติ จำเลยเคยยื่นคำร้องฉบับลงวันที่ 25 ตุลาคม 2511 แต่คำร้องฉบับนั้นถูกศาลสั่งยกไปแล้ว จำเลยยื่นคำร้องฉบับลงวันที่ 30 ตุลาคม 2511 พ้นระยะเวลาที่จะยื่นได้โดยไม่ได้แสดงเหตุแห่งการล่าช้า ศาลจึงไม่อาจรับไว้พิจารณา

คดีนี้ โจทก์ฟ้องเรียกเงินกู้จากจำเลยที่ 1 ผู้กู้ และจำเลยที่ 2 ในฐานะผู้ค้ำประกัน จำเลยทั้งสองขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา ศาลแพ่งสืบพยานไปฝ่ายเดียว แล้วพิพากษาให้จำเลยร่วมกันใช้เงิน ส่งคำบังคับให้จำเลยทั้งสองทราบโดยทางหนังสือพิมพ์ให้จำเลยปฏิบัติตามคำบังคับภายในวันที่ 28 ตุลาคม 2511 หนังสือพิมพ์ลงประกาศคำบังคับตั้งแต่วันที่ 27 กันยายน 2511 มีกำหนด 7 วัน

วันที่ 25 ตุลาคม 2511 จำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องต่อศาลแพ่งขอให้เพิกถอนกระบวนพิจารณาและให้พิจารณาใหม่ ศาลแพ่งสั่งว่าคำร้องมิได้มีข้อคัดค้านคำตัดสิน ให้ยกคำร้อง วันที่ 30 ตุลาคม 2511 จำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องขอให้สั่งเพิกถอนกระบวนพิจารณาโดยขอให้พิจารณาใหม่ ศาลแพ่งให้ยกคำร้องอ้างว่าล่วงเลยเวลาที่จะยื่นได้แล้ว

จำเลยที่ 2 อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยที่ 2 ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลชั้นต้นได้ประกาศเรื่องคำบังคับให้ปฏิบัติตามคำพิพากษาเมื่อวันที่ 27 กันยายน 2511 โดยกำหนดบังคับให้จำเลยปฏิบัติตามคำพิพากษาให้เสร็จสิ้นภายในวันที่ 28 ตุลาคม 2511 นับจากวันลงประกาศมีผลใช้ได้ตั้งแต่วันที่ 12 ตุลาคม 2511 ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 79 วรรค 2 ให้มีผลใช้ได้ต่อเมื่อกำหนดเวลาสิบห้าวันได้ล่วงพ้นไปแล้ว และตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 208 คำขอให้พิจารณาใหม่ให้ยื่นภายใน 15 วันนับจากวันที่ได้ส่งคำบังคับ ฉะนั้น เมื่อนับจากวันที่ 13 ตุลาคม 2511 ก็ครบกำหนดในวันที่ 27 ตุลาคม 2511 ปรากฏว่าวันที่ 27 ตุลาคม 2511 ตรงกับวันอาทิตย์เป็นวันหยุดราชการ จำเลยจึงมีสิทธิยื่นคำร้องขอให้มีคำสั่งพิจารณาใหม่ได้ภายในวันที่ 28 ตุลาคม 2511 ซึ่งเป็นวันสุดท้าย ฉะนั้น เมื่อจำเลยมายื่นคำร้องเมื่อวันที่ 30 ตุลาคม 2511 จึงเลยล่วงพ้นกำหนดระยะเวลาที่จะยื่นได้ และเห็นว่า กรณีนี้จำเลยทราบประกาศในวันที่ 24 ตุลาคม 2511จำเลยสามารถยื่นคำร้องได้ในวันที่ 25 ถึงวันที่ 28 ตุลาคม 2511 ซึ่งอยู่ภายในระยะเวลาที่กฎหมายบัญญัติ จำเลยเคยยื่นคำร้องฉบับลงวันที่ 25 ตุลาคม 2511 แต่คำร้องฉบับนั้นถูกศาลสั่งยกคำร้องไปแล้วจำเลยยื่นคำร้องฉบับนี้เมื่อพ้นระยะเวลาที่ตนสามารถจะยื่นได้โดยไม่ได้แสดงเหตุแห่งการล่าช้า จึงไม่อาจรับไว้พิจารณาได้

พิพากษายืน