คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1908/2494

คนร้ายขึ้นเรือนลักทรัพย์ได้แล้ว วิ่งหนี เจ้าทรัพย์วิ่งไล่ไปทัน จึงใช้มีดแทงคนร้าย 1 ที คนร้ายถึงแก่กรรม ดังนี้ วินิจฉัยว่าเจ้าทรัพย์แทงคนร้ายในเวลากระชั้นชิดที่วิ่งไล่กันมาอาจไม่ตั้งใจฆ่าให้ตาย เพราะแทงเพียงทีเดียว และเป็นเรื่องป้องกันทรัพย์เกินสมควรกว่าเหตุคงมีความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 251 ประกอบด้วย มาตรา 53

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้ง ๒ ฐานสมคบกันฆ่านายฉิ้วตาย ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙,๖๓

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษนายเต็กจำเลยตามมาตรา ๒๔๙ จำคุก ๑๕ ปี ให้ยกฟ้องนายไข่จำเลย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

นายเก็กจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า น่าเชื่อว่านายฉิ้วได้ขึ้นเรือนลักทรัพย์แล้ววิ่งหนีมา นายเก็กจำเลยวิ่งไล่ มีดของนายฉิ้วตกเสียกลางทาง นายฉิ้วจึงหนีลงไปในพัง นายเก็กจำเลยไล่ทันก็แทงเอา แล้วนำมีดไปแจ้งแก่ผู้ใหญ่บ้าน ดังนี้เห็นว่านายเก็กจำเลยแทงนายฉิ้วในเวลากระชั้นชิดที่วิ่งไล่กันมา นายเก็กจำเลยอาจไม่ตั้งใจฆ่าให้ตาย เพราะได้แทงเพียงทีเดียวแล้ว ก็รีบไปแจ้งแก่ผู้ใหญ่บ้าน เป็นเรื่องป้องกันทรัพย์เกินกว่าเหตุ

จึงพิพากษาแก้ว่า นายเก็กจำเลยผิดตามมาตรา ๒๕๑,๕๓ ให้จำคุก ๑ ปี