คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1947/2499

ใช้ปืนยิงโคของผู้อื่นในตอนบ่ายแล้วตอนเย็นจึงมาชำแหละเอาเนื้อโคย่อมถือได้ว่าเป็นการกระทำความผิดฐานลักทรัพย์แล้ว ส่วนผู้ที่มาร่วมชำแหละเนื้อโคด้วยในตอนหลังยังไม่มีความผิดฐานลักทรัพย์

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันลักโค 1 ตัวราคา 200 บาท และจำเลยได้ฆ่าโคโดยมิได้รับอนุญาตและไม่เสียอากรการฆ่าสัตว์ ขอให้ลงโทษ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดฐานลักทรัพย์ตาม กฎหมายอาญา มาตรา 294 จำคุกคนละ 1 ปี 6 เดือน และปรับจำเลยที่ 1 ตาม พระราชบัญญัติอากรการฆ่าสัตว์ (ฉบับที่ 4) มาตรา 4 เป็นเงิน 60 บาท และจำเลยใช้ราคาโค

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องจำเลยในข้อหาฐานลักทรัพย์และให้ใช้ราคาโคเสีย

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยที่ 1 ใช้ปืนยิงโคของผู้เสียหายในทำเลเลี้ยงเมื่อเวลา 13.00 น. แล้วในเย็นวันนั้นจำเลยทั้ง 3 ได้ชำแหละเนื้อโค การกระทำของจำเลยที่ 1 จึงเป็นผิดฐานลักทรัพย์ ส่วนจำเลยที่ 2, 3 คงได้ความแต่ว่ามาร่วมชำแหละเนื้อโคด้วยในตอนเย็นเท่านั้น จึงเอาผิดฐานลักโครายนี้ยังไม่ได้ จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ เฉพาะจำเลยที่ 1 ว่าผิดตาม กฎหมายอาญา มาตรา 294(6) ให้จำคุก 1 ปี และใช้ราคาโค