คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 195/2497

การหมิ่นประมาทศาลในเวลาพิจารณาคดีนั้น เมื่อศาลมีคำสั่งลงโทษฐานละเมิดอำนาจศาลตาม ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 31,33 เท่านั้นก็ไม่จำต้องสอบสวนก่อน ศาลลงโทษไปได้ทันที ทีเดียวได้

กรณีละเมิดอำนาจศาลนั้นป.ม.วิ.อาญามิได้บัญญัติไว้โดยเฉพาะฉะนั้นโดยอาศัย ป.ม.วิ.อาญามาตรา 15 จึงนำบทบัญญัติ ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 31,33,ว่าด้วยละเมิดอำนาจศาลมาใช้บังคับได้

คดีนี้ ในระหว่างพิจารณาอยู่ ทนายจำเลยพูดว่าศาลว่าศาลห้ามทนายจำเลยไม่ให้ถาม เพื่อประโยชน์ต่อโจทก์ซึ่งหมายความว่า ผู้พิพากษาผู้นั่งพิจารณาลำเอียงเข้าข้างโจทก์ อันเป็นคำกล่าวหมิ่นประมาทศาลในขณะนั่งพิจารณา ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งว่า นายฟักทนายจำเลย มีความผิดฐานละเมิดอำนาจศาลตาม ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา ๓๑,๓๓, ประกอบด้วย ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๕ ให้จำคุกนายฟัก ๖ เดือน

นายฟักอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ให้จำคุกนายฟักเพียง ๓ เดือน

นายฟักฎีกา ศาลอาญาสั่งรับเฉพาะในข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้ว ที่ผู้ฎีกาว่า การหมิ่นประมาทศาลในเวลาพิจารณาคดี ผู้กระทำย่อมมีผิดทั้งละเมิดอำนาจศาล และ ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๕๑ ด้วย ฉะนั้นจึงต้องมีการสอบสวนเสียก่อนนั้นศาลฎีกาเห็นว่า กรณีนี้ศาลอาญา มิได้ลงโทษนายฟักตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๕๑ จึงไม่จำต้องสอบสวนก่อน

และกรณีละเมิดอำนาจศาลนี้ มิได้มีบัญญัติไว้โดยเฉพาะใน ป.ม.วิ.อาญา ฉะนั้นโดยอาศัย ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๕ จึงนำ ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา ๓๑,๓๓, ว่าด้วยละเมิดอำนาจศาลมาใช้บังคับได้

ส่วนการลงโทษเห็นว่า จำคุก ๑ เดือน ก็พอเหมาะสมแล้ว จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้จำคุกนายฟัก ๑ เดือน