คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1977/2497

การที่จำเลยสมคบกันใช้อาวุธและวาจาขู่เข็ญให้เจ้าทรัพย์จ่ายเงินค่าสลากกินรวบซึ่งจำเลยถูกสลากและเจ้าทรัพย์เป็นเจ้ามือนั้น เป็นเรื่องที่จำเลยมุ่งหมายจะเอาทรัพย์ที่จำเลยเข้าใจว่าจำเลยควรจะได้ ไม่มีเถยจิตจะลักทรัพย์ ไม่เป็นความผิดฐานชิงทรัพย์หรือปล้นทรัพย์

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันปล้นทรัพย์นายบุญแก้ว วิเชียรรัตน์ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การต่อสู้ว่านายบุญแก้วเป็นเจ้ามือสลากกินรวบ จำเลยไปทวงเงินค่าถูกสลาก ไม่ได้ปล้น

ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยไปพูดเอาเงินนายบุญแก้วไปจริง เห็นว่าแม้จะเป็นเรื่องเรียกเอาเงินเกี่ยวกับเบอร์สลากกินรวบก็ตามก็เป็นเรื่องผิดกฎหมาย จำเลยไม่มีสิทธิเช่นนั้น เมื่อปรากฏว่าจำเลยพูดขู่และชักอาวุธมาขู่ให้นายบุญแก้วจ่ายเงิน จำเลยย่อมมีความผิดฐานปล้นทรัพย์ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 301 ที่แก้ไขแล้วพิพากษาให้จำคุกคนละ 10 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยไม่มีเจตนาลักทรัพย์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเชื่อข้อเท็จจริงว่าจำเลยถูกสลากกินรวบซึ่งนายบุญแก้วเป็นเจ้ามือ แล้วจะไปเอาเงินจากนายบุญแก้วแม้จำเลยจะมีอาวุธและใช้วาจาขู่เข็ญก็เป็นเรื่องที่จำเลยมุ่งจะเอาเงินที่จำเลยเข้าใจว่าจำเลยควรจะได้ ไม่มีเถยยจิตต์จะลักทรัพย์ไม่มีความผิดฐานชิงทรัพย์หรือปล้น