คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1992/2492

คดีที่มีอัตราโทษจำคุกไม่เกิน 2 ปีและปรับไม่เกิน 500 บาท ซึ่งศาลชั้นต้นสั่งปรับนายประกันเมื่อเดือนพฤษภาคม 2492 เป็นเงิน 3,000 บาท นั้น เป็นการเหมาะสมด้วยรูปคดีและค่าของเงินตราในเวลานั้น.

โจทก์ฟ้องจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย จ.บาดเจ็บตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๔ คดีอยู่ในระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น ๆ อนุญาตให้นายประกันทั้งสามทำสัญญาประกันตัวจำเลยไปจากศาล ครั้นถึงกำหนดนัดพิจารณา นายประกันส่งตัวจำเลยไม่ได้ ศาลชั้นต้นสั่งปรับ ๓,๐๐๐ บาท ตามสัญญาประกัน ผู้ขอประกันต้องรับผิดร่วมกัน ให้ชำระค่าปรับใน ๑๕ วัน

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

นายปั้นนายประกันผู้เดียวฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า อัตราโทษที่จำเลยต้องหานั้นจำคุกไม่เกิน ๒ ปีและปรับไม่เกิน ๕๐๐ บาท ศาลชั้นต้นกำหนดคาคาประกันเมื่อวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๔๙๒ เป็นเงิน ๓,๐๐๐ บาทนั้นเหมาะสมด้วยรูปคดีและค่าของเงินตราในเวลานั้นแล้ว

พิพากษายืน.