คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2005/2494

การขนย้ายข้าวจากพื้นแผ่นดินใหญ่ไปยังเกาะโดยทางทะเลนั้น แม้เกาะนั้น จะเป็นเขตในจังหวัดเดียวกันกับพื้นแผ่นดินใหญ่ในทางปกครองก็ตาม แต่ประกาศคณะกรรมการสำรวจและห้ามกักกันข้าวฉะบับที่ 36 พ.ศ.2490 และฉะบับที่ 51 พ.ศ.2493 ได้กำหนดเขตจังหวัดที่มีอาณาเขตติดต่อกับทะเลว่า ถ้าด้านที่ติดต่อกับทะเลในตอนใด เป็นทางน้ำหรือทะเลให้ถือว่าเขตห้ามขนย้ายข้าวมีกำหนดเพียงชายตลิ่งหรือชายฝั่งเท่านั้น ดังนี้ การขนย้ายข้าวจากพื้นแผ่นดินใหญ่ไปยังเกาะนั้น จึงต้องถือว่าเป็นการขนย้ายข้าวออกนอกเขตห้ามขนย้ายข้าวจะต้องได้รับอนุญาตเสียก่อน มิฉะนั้นย่อมเป็นความผิด

คดีนี้ โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยขนย้ายข้าวสารออกนอกเขตโดยทางทะเล ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว ๒๔๘๙ มาตรา ๑๐,๑๓ และ พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว (ฉะบับที่ ๒) ๒๔๘๙ มาตรา ๕,๖

ศาลชั้นต้นเห็นว่า อำเภอกาญจนดิษฐ์ และอำเภอเกาะสมุยเป็นเขตห้ามขนย้ายข้าวเขตเดียวกัน จึงพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า แม้อำเภอเกาะสมุยกับอำเภอกาญจนดิษฐ์ เป็นอำเภอในจังหวัดสุราษฎร์ธานีด้วยกัน เป็นเขตห้ามขนย้ายข้าวเขตเดียวกันก็ดี แต่ประกาศคณะกรรมการสำรวจและห้ามกักกันข้าวฉะบับที่ ๓๖ พ.ศ.๒๔๙๐ และฉะบับที่ ๕๑ พ.ศ.๒๔๙๓ ได้กำหนดเขตจังหวัดที่มีอาณาเขตติดต่อกับต่างประเทศและทะเลว่า ถ้าด้านที่ติดต่อกับต่างประเทศหรือทะเลนั้น ในตอนใดเป็นทางน้ำหรือทะเลให้ถือว่า เขตห้ามขนย้ายข้าว มีกำหนดเพียงชายตลิ่ง หรือ ชายฝั่งเท่านั้น ฉะนั้นการขนย้ายข้าวจากอำเภอกาญจนดิษฐ์ ซึ่งอยู่บนพื้นแผ่นดินใหญ่ ไปยังเกาะสมุยโดยทางทะเลก็ต้องถือว่าเป็นการขนย้ายข้าวออกนอกเขต แม้ทางการปกครองจะเป็นภายในเขตเดียวกัน ก็ดี เมื่อจำเลยย้ายข้าวรายนี้ไปโดยไม่ขออนุญาต จำเลยก็ต้องมีผิด

ส่วนนายแปลก คดียังฟังไม่ได้ว่าสมคบในการกระทำผิดรายนี้ด้วย จึงพิพากษาแก้ว่านายสมนึกนายเชยผิดตาม พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว ๒๔๘๙ มาตรา ๑๐ และฉะบับที่ ๒ พ.ศ.๒๔๘๙ มาตรา ๖ ให้จำคุกคนละ ๑๐ ปี ลดฐานรับสารภาพตามมาตรา ๕๙ ก.ม.ลักษณะอาญาคนละ กึ่ง คงจำคุกคนละ ๕ ปี ให้ปล่อยนายแปลกจำเลยไป ฯลฯ