คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 202/2497

โจทย์ฟ้องหาว่า จำเลยขนย้ายข้าวออกนอกเขตห้ามขนย้ายข้าว โดยไม่ได้รับอนุญาต และได้บรรยายในฟ้องว่า จำเลยได้ทราบประกาศคณะกรรมการฯ แล้ว จำเลยมิได้ให้การต่อสู้ในเรื่องทราบประกาศคณะกรรมการหรือไม่ คงปฏิเสธว่ามิได้นำข้าวออกนอกเขตห้ามขนย้ายข้าว ดังนี้ เมื่อชั้นพิจารณาโจทก์ มีพยานผู้สอบสวนมาเบิกความประกอบคำให้การจำเลยชั้นสอบสวนว่า จำเลยรับว่าได้ทราบประกาศแล้ว ดังปรากฎในคำให้การชั้นสอบสวน จึงพอถือได้ว่า โจทก์ได้สืบถึงความที่ว่า จำเลยได้ทราบประกาศนั้นแล้ว

โจทย์ฟ้องหาว่า จำเลยขนย้ายข้าวสารจำนวน ๔๐ กระสอบ น้ำหนัก ๔๐๐๐ ก.ก. ออกนอกเขตจังหวัดพระนคร อันเป็นเขตห้ามขนย้ายข้าว เข้ามาในเขตจังหวัดระยองโดยรถยนต์ โดยมิได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษ ฯลฯ

จำเลยปฏิเสธว่า เป็นข้าวในจังหวัดระยองเอง

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ลงโทษจำเลยตามฟ้อง

จำเลยฎีกาของให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกาขอให้จ่ายสินบล

ศาลฎีกาคงฟังข้อเท็จจริงตามศาลอุทธรณ์

ส่วนในข้อที่ว่าจำเลยได้ทราบประกาศของคณะกรรมการฯหรือไม่นั้ปรากฎตามคำฟ้องว่า จำเลยได้ทราบประกาศแล้ว จำเลยมิได้ให้การต่อสู้ และชั้นพิจารณาโจทก์ก็มีพยานผู้สอบสวนเบิกความประกอบคำให้การจำเลยชั้นสอบสวนว่า จำเลยรับว่าได้ทราบประกาศแล้ว ดังปรากฎในคำให้การชั้นสอบสวน จึงพอถือได้ว่า โจทก์ได้สืบถึงความที่ว่าจำเลยไดทราบประกาศนั้นแล้ว

จึงพิพากษายืน