คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2057/2492

เจ้าพนักงานซึ่งมีหน้าที่ปกครองรักษาเรียกเก็บเงินค่าธรรมเนียม ได้รับมอบเงินค่าธรรมเนียมเพื่อให้ออกใบอนุญาตอย่างหนึ่งกลับไปออกใบอนุญาตอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งค่าธรรมเนียมน้อยกว่าและยักยอกเงินที่เกินนั้นไว้ ดังนี้ คงมีผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 131 แต่ไม่ผิดมาตรา 135 เพราะเพียงแต่ได้รับมอบเงินธรรมเนียมนั้นไว้ มิได้เรียกเก็บเอง.

ความว่ จำเลยเป็นเจ้าพนักงานมีตำแหน่งหน้าที่ปกครองรักษาและเรียกเก็บเงินค่าธรรมเนียมต่าง ๆ ของอำเภอ จำเลยได้รับเงินจากผู้เสียหาย ๒ ราย ๆ ละ ๕๐ เป็นค่าธรรมเนียมใบอนุญาตเล่นการพะนันในประเภทประจำ แต่จำเลยออกใบอนุญาตให้ในประเภทญาติมิตร ซึ่งเรียกค่าธรรมเนียมเพียงฉะบับละ ๒๕ บาท จำเลยยักยอกเงินที่จำเลยรับไว้เดิมนั้น

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่าจำเลยมีผิด ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๓๑,๑๓๕ ,๗๑ คงจำคุก ๑ ปี

จำเลยฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า ผู้เสียหายมอบเงินค่าธรรมเนียมแก่จำเลย โดยจำเลยมิได้เรียกเก็บ ไม่ผิดมาตรา ๑๓๕ แต่จำเลยรับเงินรายนี้ไว้ในฐานะเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติราชการตามหน้าที่ จำเลยจึงมีหน้าที่ปกครองรักษาเงินนั้น เมื่อจำเลยยักยอกเอาไปเป็นประโยชน์ส่วนตัวเสียก็ต้องมีผิดตามมาตรา ๑๓๑

พิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๓๑ บทเดียว นอกนั้นคงยืน.