คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 214/2491

เช่าที่ดินจากเจ้าของเดิมแต่ไม่มีหนังสือสัญญาเช่าต่อกันผู้เช่าได้ปกครองที่ดินโดยสุจริต ได้ปลูกปักต้นกล้วยและผลไม้ล้มลุกไว้ในที่ดินผู้รับโอนที่ดินนั้นมาโดยคำพิพากษาได้ทำลายต้นผลไม้ที่ผู้เช่าปลูกไว้ดังนี้นับว่าเป็นการกระทำละเมิดตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา420ผู้เช่ามีอำนาจฟ้องเรียกค่าเสียหายได้

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เช่าที่ดินของเจ้าจอมพิสว์ เพื่อทำการเพาะปลูกและปลูกโรงเรือน ต่อมาจำเลยที่ 1 ได้จ้างวานหรือใช้จำเลยที่ 2 กับพวกบุกรุกเข้าไปถอนต้นผลไม้ต่าง ๆ ที่โจทก์ปลูกไว้เรียกค่าเสียหาย 1,157 บาท

จำเลยให้การว่าที่ดินที่โจทก์ฟ้อง ภริยาจำเลยที่ 1 ได้รับโอนมาตามคำพิพากษา จำเลยไม่ทราบว่าโจทก์เป็นผู้เช่าอยู่การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นการละเมิดเพราะกระทำโดยสุจริตในที่ดินของภริยาจำเลย

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ 1,157 บาท

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ใช้ 400 บาท

โจทก์จำเลยฎีกาในข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ได้เข้าปกครองที่ดินโดยสุจริตโดยเช่าจากเจ้าของเดิม แต่ไม่มีสัญญาเช่า และโจทก์ได้ปลูกต้นกล้วยและไม้ล้มลุกไว้ในที่ดิน จำเลยผู้ได้รับโอนมาโดยคำพิพากษา ได้ทำลายต้นผลไม้ที่โจทก์ปลูกไว้ นับว่าการกระทำของจำเลยเป็นการละเมิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420 โจทก์จึงมีอำนาจฟ้องจึงพิพากษายืน