คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 214/2491

เช่าที่ดินจากเจ้าของเดิมแต่ไม่มีหนังสือสัญญาเช่าต่อกัน ผู้เช่าได้ปกครองที่ดินโดยสุจริต ได้ปลูกต้นกล้วยและผลไม้ล้มลุกไว้ในที่ดิน ผู้รับโอนที่ดินนั้นมาโดยคำพิพากษา ได้ทำลายต้นผลไม้ที่ผู้เช่าปลูกไว้ดังนี้ นับว่าเป็นการกระทำละเมิดตาม ป.พ.พ.ม.420 ผู้เช่ามีอำนาจฟ้องเรียกค่าเสียหายได้.

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เช่าที่ดินของเจ้าจอมพิสว์ เพื่อทำการเพาะปลูกและปลูกโรงเรือน ต่อมาจำเลยที่ ๑ ได้จ้างวานหรือใช้จำเลยที่ ๒ กับพวกบุกรุกเข้าไปถอนต้นผลไม้ต่างๆที่โจทก์ปลูกไว้ เรียกค่าเสียหาย ๑๑๕๗ บาท

จำลยให้การว่าทีดินที่โจทก์ฟ้อง ภริยาจำเลยที่ ๑ ได้รับโอนมาตามคำพิพากษา จำเลยไม่ทราบว่าโจทก์เป็นผุ้เช่าอยู่ การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นการละเมิดเพราะกระทำโดยสุจริตในที่ดินของภริยาจำเลย

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ ๑๑๕๗ บาท

ศาลอุทธร์ให้พิพากษาให้ใช้ ๔๐๐ บาท

โจทก์จำเลยฎีกาในข้อกฏหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ได้เข้าปปกครองที่ดินโดยสุจริตโดยเช่าจากเจ้าของเดิม แต่ไม่มีสัญญาเช่า และโจทก์ก็ได้ปลูกต้นกล้วยและไม้ล้มลุกไว้ในที่ดิน จำเลยผู้ได้รับโอนมาโดยคำพิพากษา ได้ทำลายต้นผลไม้ที่โจทย์ปลูกไว้ นับว่าการกระทำของจำเลยเป็นการละเมิดตาม ป.พ.พ.ม.๔๒๐ โจทก์จึงมีอำนาจฟ้อง จงพิพากษายืน.