คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 224/2497

ไม้สักที่ขึ้นในที่ดินกรรมสิทธิของเอกชนนั้น เมื่อตัดฟันและแปรรูปเสียก่อนใช้พ.ร.บ.ป่าไม้ (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2494 ก็ถือว่าไม้นั้นไม่ใช่ไม้หวงห้าม

การนำไม้ที่ไม่ใช่ไม้หวงห้ามซึ่งขึ้นอยู่ในที่ดินเอกชนเคลื่อนที่นั้นย่อมไม่เป็นความผิดฐานนำไม้เคลื่อนที่ตามพ.ร.บ.ป่าไม้ 2484 มาตรา 38

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีไม้สักแปรรูปอันเป็นไม้หวงห้ามไว้โดยไม่ได้รับอนุญาต และได้นำไม้ดังกล่าวเคลื่อนที่โดยไม่มีเบิกทางของเจ้าพนักงาน ฯลฯ ขอให้ลงโทษ

จำเลยต่อสู้ว่า ไม้ของกลางไม่ใช่ไม้หวงห้าม เป็นไม้ในที่ดินของจำเลย มีไว้ก่อนใช้พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2494

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว ฟังว่าไม้สักรายนี้เป็นไม้ขึ้นอยู่ในที่กรรมสิทธิ์ของเอกชน การตัดฟันและการแปรรูปได้กระทำก่อนใช้พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 3)พ.ศ. 2494 ไม้ของกลางจึงไม่ใช่ไม้หวงห้าม จำเลยมีไว้จึงไม่ต้องขออนุญาต

ส่วนที่ขอให้ลงโทษฐานนำไม้เคลื่อนที่ เมื่อฟังว่า ไม้ของกลางรายนี้ไม่ใช่ไม้ในป่าแล้ว จำเลยก็ไม่มีความผิดดุจกัน

จึงพิพากษายืน