คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2257/2527

การที่จำเลยออกเช็คลงวันที่ล่วงหน้าให้โจทก์เพื่อชำระราคาค่าซื้อสินค้านั้น เป็นการยอมรับสภาพหนี้ตามสิทธิเรียกร้อง ของโจทก์โดยปริยายว่า จำเลยจะชำระหนี้ค่าซื้อสินค้านั้น ให้แก่โจทก์ตามวันที่ที่ปรากฏในเช็ค อายุความจึงสะดุดหยุดลงตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 172 ต้อง เริ่มนับอายุความใหม่ตั้งแต่วันที่เช็คนั้นถึงกำหนดสั่งจ่ายอันเป็นวันที่โจทก์อาจใช้สิทธิเรียกร้องชำระหนี้ตามเช็คนั้นได้เป็นต้นไป หาใช่เริ่มต้นนับแต่วันที่จำเลยเขียนเช็ค นั้นไม่เมื่อโจทก์ฟ้องคดีภายในกำหนด 2 ปีนับจากวันที่เช็คถึงกำหนดคดีของโจทก์จึงยังไม่ขาดอายุความ

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยซื้อเครื่องยนต์จากโจทก์ ชำระราคาแล้วบางส่วนส่วนที่เหลือจำเลยชำระด้วยการออกเช็คลงวันที่ล่วงหน้าให้โจทก์สองฉบับ แต่ต่อมาขึ้นเงินตามเช็คไม่ได้ ขอให้บังคับจำเลยใช้เงินส่วนที่เหลือพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์

จำเลยให้การว่า จำเลยได้ชำระเงินค่าเครื่องยนต์ให้แก่ผู้แทนของโจทก์แล้ว จึงไม่ต้องรับผิด และคดีโจทก์ขาดอายุความ ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาให้จำเลยชำระเงินตามฟ้องและดอกเบี้ยแก่โจทก์

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า ฎีกาของจำเลยที่ว่า คดีของโจทก์ขาดอายุความนั้น พิเคราะห์แล้ว โจทก์ฟ้องเรียกเงินค่าซื้อสินค้าซึ่งจำเลยผู้ซื้อได้ชำระราคาด้วยการออกเช็คลงวันที่ล่วงหน้าสั่งจ่ายเงินวันที่ ๒๕ กรกฎาคม ๒๕๒๓ และวันที่ ๕ มกราคม ๒๕๒๔ แต่เช็คดังกล่าวขึ้นเงินไม่ได้ การที่จำเลยออกเช็คทั้งสองฉบับนี้ให้โจทก์จึงเป็นการยอมรับสภาพหนี้ตามสิทธิเรียกร้องของโจทก์โดยปริยายว่า จำเลยจะชำระหนี้ค่าซื้อสินค้านั้นให้แก่โจทก์ตามวันที่ที่ปรากฏในเช็ค อายุความจึงสะดุดหยุดลงตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๗๒ และอายุความย่อมเริ่มต้นนับใหม่ตั้งแต่วันที่ถึงกำหนดชำระเงินให้แก่โจทก์ตามที่ลงในเช็คแต่ละฉบับ อันเป็นวันที่โจทก์อาจใช้สิทธิเรียกร้องชำระหนี้ตามเช็คนั้นได้เป็นต้นไป หาได้เริ่มต้นนับตั้งแต่วันที่จำเลยเขียนเช็คตามฎีกาของจำเลยไม่ ข้อเท็จจริงปรากฏว่าโจทก์ฟ้องคดีเมื่อวันที่ ๒๔ กรกฎาคม ๒๕๒๔ ภายในกำหนด ๒ ปี นับจากวันที่เช็คทั้งสองฉบับของจำเลยถึงกำหนด คดีของโจทก์จึงยังไม่ขาดอายุความ

พิพากษายืน