คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2287/2517

โจทก์ไม่มาศาลในวันนัดสืบพยานโจทก์ ศาลจึงสั่งว่าโจทก์ขาดนัดพิจารณา แล้วพิพากษายกฟ้องโจทก์ โจทก์ยื่นคำร้องขอให้ไต่สวนและมีคำสั่งให้พิจารณาใหม่ อ้างว่าโจทก์มิได้จงใจขาดนัดพิจารณาเพราะโจทก์และทนายโจทก์จดวันนัดสืบพยานโจทก์ผิดไป ดังนี้ เป็นการอ้างว่าโจทก์เข้าใจวันนัดสืบพยานผิดไปถ้าข้อเท็จจริงฟังได้ดังโจทก์อ้าง ย่อมถือได้ว่าโจทก์มิได้จงใจขาดนัดพิจารณา กรณีมีเหตุสมควรที่จะให้พิจารณาใหม่

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยชำระเงินค่าซื้อโคพร้อมด้วยดอกเบี้ย

จำเลยให้การว่าไม่เคยซื้อโคจากโจทก์ จึงไม่ต้องรับผิด

ศาลชั้นต้นสั่งให้โจทก์มีหน้าที่นำสืบก่อน ถึงวันนัดโจทก์ขอเลื่อนคดีศาลชั้นต้นให้เลื่อน ครั้นถึงวันนัดใหม่ ตัวโจทก์และทนายโจทก์ไม่มาศาลจำเลยแถลงขอให้ศาลดำเนินกระบวนพิจารณาต่อไป ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าโจทก์ขาดนัดพิจารณา ให้ดำเนินคดีจำเลยไปฝ่ายเดียว จำเลยแถลงไม่ติดใจสืบพยาน

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์ยื่นคำร้องขอให้ไต่สวนคำร้อง และมีคำสั่งให้พิจารณาใหม่อ้างว่าโจทก์ไม่จงใจขาดนัดพิจารณา เพราะโจทก์และทนายโจทก์จดวันนัดสืบพยานโจทก์ผิดไป จำเลยซื้อโคจากโจทก์และได้รับโคไปแล้ว

ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เหตุที่โจทก์อ้างว่ามิได้จงใจขาดนัดพิจารณาก็คือโจทก์และทนายโจทก์จดวันนัดสืบพยานโจทก์ผิดไป ข้ออ้างของโจทก์เป็นการอ้างว่าโจทก์เข้าใจวันนัดสืบพยานโจทก์ผิดไปนั่นเอง ถ้าข้อเท็จจริงฟังได้ดังโจทก์อ้าง ย่อมถือได้ว่าโจทก์มิได้จงใจขาดนัดพิจารณา กรณีมีเหตุสมควรที่จะให้พิจารณาใหม่

พิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ศาลชั้นต้นทำการถอนคำร้องแล้วมีคำสั่งใหม่ตามรูปคดี