คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 229/2490

ฟ้องไม่ลงลายมือชื่อโจทก์และผู้เรียง ถือว่าเป็นฟ้องที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย

ฟ้องที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายนั้น เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยแล้ว ศาลสูงก็มีทางทำได้ทางเดียว คือ ยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลรัษฎากร มาตรา ๑๐๓, ๑๐๗ ศาลชั้นต้นให้ปรับ ๕ บาท

โจทก์อุทธรณ์ขอให้จำเลยใช้ค่าสินบน

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ฟ้องของโจทก์ไม่มีลายมือชื่อโจทก์และผู้เรียง เป็นฟ้องที่ไม่สมบูรณ์ตามกฎหมาย ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นชอบด้วยศาลอุทธรณ์ ซึ่งตามมาตรา ๑๖๑ ให้ศาลสั่งให้โจทก์แก้ฟ้องให้ถูกต้อง หรือยกฟ้องหรือไม่ประทับฟ้อง แต่การที่จะให้แก้ฟ้องหรือไม่ประทับฟ้องปฏิบัติไม่ได้เสียแล้ว คงเหลือทางยกฟ้องทางเดียว จึงพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์