คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2297/2514

จำเลยใช้หอก ตัวหอกเป็นเหล็กแหลมยาวประมาณ40เซ็นติเมตรด้ามยาวประมาณ 1 วา แทงผู้ตายหนึ่งทีขณะที่ผู้ตายนั่งอยู่ ถูกที่หน้าอกด้านซ้ายทะลุถึงหัวใจและปอดอันเป็นอวัยวะสำคัญ ผู้ตายถึงแก่ความตายเกือบจะทันที ถือได้ว่าจำเลยกระทำโดยมีเจตนาฆ่า

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้หอกปลายแหลมเป็นอาวุธแทงทำร้ายร่างกายนายทองหล่อ ธรรมคณา โดยจำเลยมีเจตนาฆ่านายทองหล่อธรรมคณา ได้ถึงแก่ความตายสมดังเจตนาของจำเลยในวันเดียวกันนั้นเองขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288

จำเลยให้การว่า ได้ใช้อาวุธหอกแทงทำร้ายร่างกายผู้ตายถึงแก่ความตายดังโจทก์ฟ้องจริง แต่ทำไปเพื่อป้องกันตนเองพอสมควรแก่เหตุ

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วไม่เชื่อว่าจำเลยกระทำเพื่อป้องกันตนเองพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาพิจารณาแล้วเห็นว่า จำเลยได้ใช้หอกแทงผู้ตายฝ่ายเดียวในขณะที่ผู้ตายนั่งอยู่ 1 ที โดยผู้ตายมิได้ต่อสู้ หอกที่จำเลยใช้แทงนั้นตัวหอกยาวประมาณ 40 เซ็นติเมตร ด้ามยาวประมาณ 1 วา แทงถูกที่หน้าอกด้านซ้ายโดยแรง ทะลุถึงหัวใจและปอดอันเป็นอวัยวะสำคัญ ผู้ตายถึงแก่ความตายเกือบจะทันที ถือได้ว่าจำเลยกระทำโดยมีเจตนาฆ่าแล้ว

พิพากษายืน