คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2334/2525

จำเลยเข้าไปจับนมผู้เสียหายขณะกำลังนอนอยู่บนแคร่หน้าบ้าน ผู้เสียหายวิ่งหนีเข้าไปในบ้าน จำเลยวิ่งตามเข้าไปกอดจับนมผู้เสียหายในบ้านอีก การกระทำผิดของจำเลยตอนแรกกับตอนหลังเป็นการกระทำต่อเนื่องยังมิได้ขาดตอนกัน และเจตนาของจำเลยก็เพื่อกอดจับนมผู้เสียหายเท่านั้น การกระทำของจำเลยจึงเป็นกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกระทำผิดต่อกฎหมายหลายบทหลายกระทงต่างกรรมต่างวาระกัน กล่าวคือ ใช้กำลังประทุษร้ายจับนมผู้เสียหาย และบุกรุกเข้าไปในห้องนอนของผู้เสียหายแล้วใช้กำลังประทุษร้ายจับนมผู้เสียหายอีก ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑, ๒๗๘, ๓๖๒, ๓๖๔, ๓๖๕ ฯลฯ

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๗๘, ๓๖๒, ๓๖๔, ๓๖๕ การกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบทให้ลงโทษตามมาตรา ๒๗๘ ซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุด ตามมาตรา ๙๐

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ขณะผู้เสียหายกำลังนอนอยู่บนแคร่หน้าบ้าน จำเลยเข้าไปจับนมของผู้เสียหาย ผู้เสียหายร้องขอความช่วยเหลือพร้อมกับวิ่งหนีเข้าไปในบ้านผู้เสียหาย จำเลยวิ่งตามเข้าไปในบ้านแล้วกอดจับนมผู้เสียหายอีก การกระทำผิดของจำเลยตอนแรกกับตอนหลังเป็นการกระทำต่อเนื่องยังมิได้ขาดตอนกัน และเจตนาของจำเลยก็เพื่อกอดจับนมผู้เสียหายเท่านั้น แม้โจทก์จะบรรยายฟ้องถึงการกระทำของจำเลยเป็นสองตอนก็ตามการกระทำของจำเลยก็ถือได้ว่าเป็นกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท ต้องลงโทษตามบทที่มีโทษหนักที่สุดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๐

พิพากษายืน