Law3S - ระบบค้นหาและคลังข้อมูลคำพิพากษาศาลฎีกา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 240/2496

แหล่งที่มา: กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

หญิงที่เป็นภรรยาผู้เช่าบ้านและอยู่กับผู้เช่าในบ้านเช่ามาช้านานในฐานะเป็นภรรยาผู้เช่า ทั้งในทะเบียนสำมะโน

ครัว ก็ลงชื่อภรรยาผู้นั้นเป็นเจ้าบ้าน แม้ภรรยาผู้นั้นจะมิได้จดทะเบียนสมรสกับผู้เช่าให้ถูกต้องตามกฎหมายก็เป็น

อันเพียงพอที่จะฟังได้ว่าภรรยานั้นเป็น "ผู้หนึ่งในครอบครัว" ของผู้เช่าตามความหมายแห่ง พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า

ฯลฯ ฉะนั้น เมื่อผู้เช่าตายลง ภรรยาผู้นั้น ย่อมมีสิทธิแสดงความจำนงขออยู่ในบ้านเช่านนั้นต่อไปตามมาตรา 17 แห่ง พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ ได้./

โจทก์ฟ้องว่า พ.ต.อ.พระยาพิทักษ์ทวยหาร ได้เช่าบ้านของโจทก์อยู่ ต่อมาผู้เช่าถึงแก่กรรม จำเลยซึ่งอาศัยอยู่ในบ้านเช่า

ได้มีหนังสือแสดงความจำนงขออยู่ต่อไปตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ แต่โจทก์เห็นว่า จำเลยมิได้เป็นบุคคลในครอบ

ครัวของผู้เช่า จึงขอให้ขับไล่จำเลย.

จำเลยต่อสู้ว่า เป็นภรรยาของ พ.ต.อ.พระยาพิทักษ์ทวยหาร แต่มิได้จดทะเบียนสมรสตามกฎหมายเพราะขณะนั้นพระยา

พิทักษ์ทวยหารมีภรรยาอยู่แล้ว

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้ว ข้อเท็จจริงได้ความตามที่รับกันว่า จำเลยอยู่กับพระยาพิทักษ์-ทวยหารในบ้านรายนี้ มาช้า

นานในฐานะเป็นภรรยาพระยาพิทักษ์ทวยหาร และทั้งในทะเบียนสำมะโนครัว ก็ลงชื่อจำเลยเป็นเจ้าบ้าน เช่นนี้ย่อม

เป็นอันเพียงพอที่จะฟังได้ว่า จำเลยเป็น "ผู้หนึ่งในครอบครัว" ของพระยาพิทักษ์ทวยหารตามความหมาายแห่งพ.ร.บ.

ควบคุมค่าเช่าแล้ว แม้มิได้จดทะเบียนสมรสกันให้ถูกต้องตามกฎหมาย ก็ไม่ทำให้ข้อวินิจฉัยในคดีนี้เปลี่ยนแปลงใน

ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น

จึงพิพากษายืน.