คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2492/2522

ทนายจำเลยรับหมายนัดของศาลชั้นต้นให้มาฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2522 แล้วจำเลยไม่มาศาลตามกำหนดนัด ศาลชั้นต้นจึงอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้โจทก์ฟัง ถือได้ว่าคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ได้อ่านแล้วในวันดังกล่าวตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 140(3) วรรคสองจำเลยต้องยื่นฎีกาภายในวันที่ 20 มีนาคม 2522 ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247 แต่จำเลยยื่นฎีกาต่อศาลชั้นต้นในวันที่ 22 มีนาคม 2522 ซึ่งพ้นกำหนดหนึ่งเดือนนับแต่วันที่ได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้วจึงไม่ชอบด้วยบทบัญญัติแห่งกฎหมายดังกล่าว แม้ศาลชั้นต้นจะสั่งรับฎีกามา ศาลฎีกาก็ไม่รับวินิจฉัยให้

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้ครอบครองเป็นเจ้าของทำประโยชน์โดยสงบเปิดเผยในที่นาพิพาท โจทก์ยื่นเรื่องราวขอออกหนังสือรับรองการทำประโยชน์ในที่ดินดังกล่าว จำเลยร้องคัดค้าน ขอให้พิพากษาว่านาพิพาทเป็นของโจทก์

จำเลยให้การว่า จำเลยให้นายก้อมและโจทก์อาศัยทำกินในที่พิพาทนายก้อมตาย จำเลยจึงเรียกที่ดินคืนและครอบครองทำประโยชน์ตลอดมาเป็นเวลา 7 ปี โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง ขอให้พิพากษายกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ที่พิพาทเป็นของโจทก์ ห้ามจำเลยและบริวารเกี่ยวข้อง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว ตามสำนวนปรากฎว่าศาลชั้นต้นนัดฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2522 เวลา 8 นาฬิกา 30 นาที เจ้าหน้าที่ส่งหมายนัดฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ตามวันเวลาดังกล่าวให้ทนายจำเลยรับไว้แล้วเมื่อวันที่ 30 มกราคม 2522 ในวันนัดฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ โจทก์มาศาลแต่ฝ่ายจำเลยไม่มา ศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้โจทก์ฟัง และถือว่าคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ได้อ่านแล้ว จำเลยยื่นฎีกาต่อศาลชั้นต้นวันที่ 22 มีนาคม 2522

ศาลฎีกาเห็นว่า ทนายจำเลยได้รับหมายนัดของศาลชั้นต้นให้มาฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2522 เวลา 8 นาฬิกา 30 นาที แล้วจำเลยไม่มาศาลตามกำหนดนัด ศาลชั้นต้นจึงอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้โจทก์ฟัง จึงถือได้ว่า คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ได้อ่านในวันดังกล่าวตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 140(3) วรรคสอง จำเลยจึงต้องยื่นฎีกาภายในวันที่ 20 มีนาคม 2522 ซึ่งเป็นระยะเวลาภายในกำหนดหนึ่งเดือนนับแต่วันที่ได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247 แต่จำเลยยื่นฎีกาต่อศาลชั้นต้นในวันที่ 22 มีนาคม 2522 พ้นกำหนดหนึ่งเดือนนับแต่วันที่ได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้ว จึงไม่ชอบด้วยบทบัญญัติแห่งกฎหมายดังกล่าว ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้

พิพากษายกฎีกาโจทก์