คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 255/2503

จำเลยนำสุราต่างประเทศออกแสดงเพื่อขายโดยมิได้รับอนุญาตอันเป็นการฝ่าฝืนพระราชบัญญัติสุรา พ.ศ.2493 มาตรา17 นั้น มาตรา 45 ไม่ได้บัญญัติให้ริบสุราดังกล่าวแสดงว่ากฎหมายไม่ประสงค์จะให้ริบสุราของกลางในกรณีเช่นนี้ด้วยเลย

(อ้างฎีกาที่ 508/2494)

ได้ความตามฟ้องและคำรับสารภาพของจำเลยว่า จำเลยขายและนำออกแสดงเพื่อขายซึ่งสุราต่างประเทศโดยไม่ได้รับอนุญาต

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม พระราชบัญญัติสุรา พ.ศ.2493 มาตรา 17, 40 จำเลยรับลดกึ่งแล้วคงปรับ 250 บาท และเห็นว่า พระราชบัญญัติสุรา มาตรา 45 ไม่มีข้อความให้ริบสุราที่นำออกแสดงเพื่อขายด้วยจึงเห็นได้ว่าไม่ประสงค์จะให้ริบในกรณีเช่นนี้ ให้คืนสุราต่างประเทศของกลาง 116 ขวดแก่จำเลย

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้โทษเป็นลดรับสารภาพกึ่งหนึ่งแล้วคงปรับ1,000 บาท นอกจากนี้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

โจทก์ฎีกาขอให้ริบสุราต่างประเทศของกลาง

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยนำสุราต่างประเทศ 116 ขวด ออกแสดงเพื่อขายโดยมิได้รับอนุญาตอันเป็นการฝ่าฝืน พระราชบัญญัติสุรา พ.ศ.2493 มาตรา 17 นั้น ตาม มาตรา 45 ไม่ได้บัญญัติให้ริบสุราที่นำออกแสดงเพื่อขาย เห็นได้ว่ากฎหมายไม่ประสงค์จะให้ริบสุราในกรณีเช่นนี้เลย ตาม ฎีกาที่ 508/2494พิพากษายืน