คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2555/2542

ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยตัวจำเลยชั่วคราวในระหว่างสอบสวนโดยมี ม.เป็นผู้ประกัน ต่อมาเมื่อโจทก์ยื่นฟ้องจำเลยปรากฏว่าผู้ประกันผิดนัดไม่อาจนำตัวจำเลยมาพิจารณาคดีได้เป็นการผิดสัญญา ศาลชั้นต้นจึงสั่งปรับผู้ประกันตามสัญญาประกัน ต่อมาเมื่อผู้ประกันดำเนินการจนได้ตัวจำเลยมาศาลและขอลดค่าปรับ ศาลชั้นต้นลดค่าปรับ ผู้ประกันอุทธรณ์ขอให้ลดค่าปรับลงอีก ดังนี้ เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืนคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ย่อมถึงที่สุดตาม ป.วิ.อ.มาตรา 119 ผู้ประกันจะฎีกาต่อไปหาได้ไม่

คดีสืบเนื่องจากโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทและพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยตัวจำเลยชั่วคราวในระหว่างสอบสวนโดยมีนางเหมือน จันทร์ทอง เป็นผู้ประกันต่อมาเมื่อโจทก์ยื่นฟ้องจำเลยปรากฏว่าผู้ประกันผิดนัดไม่อาจนำตัวจำเลยมาพิจารณาคดีได้เป็นการผิดสัญญา จึงสั่งปรับผู้ประกัน ตามสัญญาประกันเป็นเงิน ๗๐๐,๐๐๐ บาท เมื่อผู้ประกันดำเนินการจนได้ตัวจำเลยมาศาลจึงขอลดค่าปรับ ศาลชั้นต้นลดค่าปรับให้คงเหลือ ๑๐๐,๐๐๐ บาท

ผู้ประกันอุทธรณ์ขอให้ลดค่าปรับ

ศาลอุทธรณ์ภาค ๓ พิพากษายืน

ผู้ประกันฎีกาขอให้ลดค่าปรับ

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งปรับผู้ประกัน๑๐๐,๐๐๐ บาท ผู้ประกันอุทธรณ์คำสั่ง ศาลอุทธรณ์ภาค ๓ พิพากษายืน ดังนี้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค ๓ ย่อมถึงที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๑๙ ผู้ประกันจะฎีกาต่อไปหาได้ไม่

พิพากษายกฎีกาของผู้ประกัน.