คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 261/2497

ชายหญิงเป็นสามีภริยากันมากว่า 20 ปี มีแต่เหตุระหองระแหงไม่ราบรื่นตลอดมาโดยหญิงทำร้าย ด่าขับไล่และใช้ปัสสาวะสาดชายแม้เหตุหย่าบางข้อ จะขาดอายุความ 3 เดือนก็ดีก็ยังสนับสนุนเหตุหย่าที่ยังไม่ขาดอายุความได้ ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา1509 วรรคสอง และเมื่อฟังได้ว่าหญิงทำการเป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภริยากับชายอย่างร้ายแรงชายก็มีสิทธิฟ้องหย่าขาดจากการเป็นสามีภริยากับหญิงได้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1500(3)

คดีนี้ โจทก์ฟ้องขอหย่าขาดจากสามีภริยากับจำเลย และขอแบ่งสินสมรส

จำเลยต่อสู้ว่า คดีขาดอายุความ และต่อสู้ในเรื่องสินสมรสสินเดิม ฯลฯ

ศาลชั้นต้นพิพากษา ให้หย่าขาด และแบ่งสินสมรส ฯลฯ

โจทก์ จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เฉพาะเรื่องแบ่งสินสมรส

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว ได้ความว่า โจทก์จำเลยเป็นสามีภริยากันมากว่า 20 ปี มีแต่เหตุระหองระแหงไม่ราบรื่นตลอดมา โดยจำเลยทำร้ายด่า ขับไล่ และใช้ปัสสาวะสาดโจทก์ แม้เหตุหย่าตามที่ศาลแพ่งฟังมา 2 ข้อจะขาดอายุความ 3 เดือน ก็ยังสนับสนุนเหตุหย่าข้อ 3 ที่ศาลแพ่งฟังมา ซึ่งยังไม่ขาดอายุความได้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1509 วรรค 2 คดีนี้ตามพฤติการณ์ระหว่างโจทก์จำเลยเท่าที่เป็นมาแสดงให้เห็นว่าจำเลยได้กระทำการเป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภริยากับโจทก์อย่างร้ายแรงโจทก์จึงมีสิทธิฟ้องหย่าขาดจากการเป็นสามีภริยากับจำเลยได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1500(3) ฯลฯ

จึงพิพากษายืน