คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 265/2495

โจทก์ฟ้องเรียกค่าจ้างเหมาทำของจากจำเลยๆให้การปฏิเสธต่อสู้ว่า โจทก์ทำการไม่ถูกต้องครบถ้วนตามข้อสัญยา รายการและแผนผังหลายประการและทำการยังไม่เสร็จสิ้นตามสัญญานั้น เป็นคำกล่าวอ้างที่ไม่อาจรู้ได้ว่า โจทก์ทำการไม่ถูกต้องอย่างไร และทำการยังไม่เสร็จสิ้นอย่างไรบ้าง จึงเป็นคำให้การที่มิได้ต่อสู้คดีให้ชัดแจ้งตามที่กฎหมายบังคับไว้ตาม ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 177 ฉะนั้นจำเลยจึงไม่มีประเด็นจำนำสืบตามคำให้การนั้น

โจทก์ฟ้องเรียกเงินค่าจ้างเหมาที่จำเลยจ้างโจทก์ก่อสร้างเรือนครัว ห้องน้ำ ซ่วมและรั้วไม้แล้วจำเลยไม่จ่ายให้โจทก์ เป็นเงิน ๑๕๓๐๐ บาท

จำเลยให้การปฏิเสธต่อสู้ว่า โจทก์ทำการไม่ครบถ้วนตามสัญญา จำเลยไม่ต้องรับผิด

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้เงินแก่โจทก์ ๑๕๓๐๐ บาทกับดอกเบี้ย

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อที่จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ทำการไม่ถูกต้องครบถ้วนตามสัญญา รายการและแผนผังหลายประการ และทำการยังไม่เสร็จสิ้นตามสัญญานั้นเป็นคำกล่าวที่ไม่อาจรู้ได้ว่า โจทก์ทำการไม่ถูกต้องอย่างไร และทำการไม่เสร็จสิ้นอย่างไรบ้าง เมื่อคำให้การของจำเลยมิได้ต่อสู้คดีให้ชัดแจ้งตามที่กฎหมายบงัคับไว้ ก็ไม่มีประเด็นที่จำเลยจะนำสืบตามคำให้การนั้น รูปคดีจึงฟังได้ตามฟ้องว่า โจทก์ได้ปฏิบัติตามสัญญาครบถ้วนแล้ว ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น

จึงพิพากษายืน