คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 27/2493

คดีที่หาว่า จำเลยกระทำผิดพระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าวเมื่อข้อเท็จจริงที่ได้ความทางพิจารณาต่างกับที่โจทก์กล่าวในฟ้อง และศาลต้องยกฟ้องแล้ว ศาลจะริบข้าวและเรือของกลางมิได้

โจทก์หาว่า จำเลยกับพวกสมคบกันขนย้ายข้าวสาร 10,954 กิโลกรัมออกจากบริเวณอ่าวมหาชัย จังหวัดสมุทรสาคร และได้ขนย้ายไปทางทะเลฝ่าฝืนประกาศฯ ขอให้ลงโทษและริบข้าวและเรือพร้อมด้วยเครื่องอุปกรณ์ของกลาง ฯลฯ จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า โจทก์ไม่มีพยานหลักฐานที่พอจะให้ฟังได้ว่าข้าวรายนี้บรรทุกมาจากที่ใด โจทก์สืบไม่ได้ตามฟ้อง ให้ยกฟ้องคืนของกลาง

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์หาว่าจำเลยขนย้ายข้าวจากบริเวณอ่าวมหาชัย จังหวัดสมุทรสาคร แต่กลับนำสืบได้ความว่า ข้าวสารรายนี้ขนจากคลองบางสะพานใหญ่ เป็นการสืบต่างกับฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 ส่วนอุทธรณ์ขอให้ริบข้าวและเรือของกลาง เมื่อฟังว่าจำเลยไม่มีความผิดแล้วก็ไม่จำเป็นต้องวินิจฉัย พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา แต่คงมีปัญหาเฉพาะเรื่องของกลาง

ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วว่าโจทก์นำสืบต่างกับฟ้อง จำเลยไม่มีผิด เมื่อไม่ได้ความว่า การขนย้ายข้าวรายนี้เป็นการฝ่าฝืนประกาศของคณะกรรมการฯ อันเป็นความผิดแล้วก็ไม่มีทางที่ศาลจะสั่งให้ริบข้าวและเรือกับเครื่องอุปกรณ์เรือได้

พิพากษายืน