โจทก์ฟ้องให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยเป็นเงิน 21,000 บาทแก่โจทก์ บริษัท ส.พรเจริญโภคภัณฑ์คอนติเนตัล จำกัด ยื่นคำให้การว่าโจทก์ไม่มีสิทธิได้รับค่าชดเชยตามฟ้อง โจทก์ทำงานเป็นลูกจ้างบริษัท ส.พรเจริญโภคภัณฑ์คอนติเนตัลจำกัด แต่ยื่นฟ้องบริษัทจำเลย จึงเป็นการฟ้องผิดตัว โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง ศาลแรงงานกลางพิจารณาแล้ว วินิจฉัยว่า การที่โจทก์ฟ้องจำเลยไม่ใช่ฟ้องผิดตัว เพียงแต่ฟ้องผิดชื่อเท่านั้น พิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยให้แก่โจทก์ภายใต้ชื่อที่ถูกต้อง จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า คดีมีปัญหาที่ศาลฎีกาจะต้องวินิจฉัยเฉพาะอุทธรณ์ของจำเลยข้อที่ว่าโจทก์ฟ้องผิดตัวหรือไม่ ปัญหาดังกล่าวจำเลยอุทธรณ์ว่าจำเลยจดทะเบียนเลิกบริษัทเดิมแล้ว จึงถือว่าบริษัทเดิมไม่มีตัวตนตามกฎหมายอีกต่อไป พิเคราะห์แล้วข้อเท็จจริงได้ความตามที่ศาลแรงงานกลางฟังเป็นยุติว่า นางสมพร โชคนิธิเทศ ได้จดทะเบียนเลิกบริษัท ส.พรเจริญพืชผลจำกัด แล้วจดทะเบียนตั้งบริษัท ส.พรเจริญโภคภัณฑ์คอนติเนตัล จำกัด ขึ้นมาใหม่โดยใช้สถานที่ตั้งบริษัทเดิม โจทก์ซึ่งเป็นลูกจ้างของบริษัท ส.พรเจริญพืชผล จำกัดไม่อาจรู้ได้ และเมื่อตั้งบริษัทใหม่แล้ว ก็ได้รับโอนโจทก์กับคนงานอื่นมาเป็นลูกจ้างของบริษัทที่ตั้งขึ้นใหม่ โดยได้รับโอนอายุการทำงานมาด้วย มิได้มีการตกลงจ้างใหม่แต่อย่างใด ข้อเท็จจริงดังกล่าวแสดงว่าโจทก์เป็นลูกจ้างของบริษัท ส.พรเจริญโภคภัณฑ์คอนติเนตัล จำกัด ที่จดทะเบียนตั้งขึ้นใหม่ และโจทก์มุ่งประสงค์ที่จะฟ้องบริษัทที่เป็นนายจ้างของโจทก์ให้รับผิดในค่าชดเชยนั่นเองแม้โจทก์จะฟ้องบังคับ ส.พรเจริญพืชผล จำกัด อื่นเป็นชื่อบริษัทเดิมเป็นจำเลยก็ตามก็มิใช่เป็นเรื่องฟ้องผิดตัวดังอุทธรณ์ของจำเลย จึงไม่ทำให้ฟ้องแย้งโจทก์เสียไป พิพากษายืน