คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2737/2523

ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานเบิกความเท็จ ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ววินิจฉัยว่าข้อความที่จำเลยเบิกความมิใช่ข้อสำคัญในคดี พิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าข้อความที่จำเลยเบิกความเป็นข้อสำคัญแต่ศาลชั้นต้นยังไม่ได้วินิจฉัยว่าข้อความเหล่านั้นมีมูลเป็นความเท็จหรือไม่ พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาและมีคำสั่งหรือคำพิพากษาใหม่ตามรูปคดี ศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้วมิได้วินิจฉัยพยานหลักฐานในชั้นไต่สวนมูลฟ้อง กลับหมายเรียกจำเลยแก้คดีโดยมิได้ประทับฟ้องแล้วสืบพยานโจทก์จำเลยและพิพากษายกฟ้องศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ดังนี้กระบวนพิจารณาของศาลชั้นต้นคำพิพากษาศาลชั้นต้นฉบับที่ 2 คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ฉบับที่ 2ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ศาลฎีกาพิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ฉบับที่ 2 คำพิพากษาศาลชั้นต้นฉบับที่ 2 ให้ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาและมีคำสั่งหรือคำพิพากษาใหม่ตามรูปคดีตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ฉบับแรก

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้เบิกความเท็จอันเป็นข้อสำคัญในคดีในการพิจารณาคดีของศาลแพ่งในชั้นไต่สวนคำร้องขอไต่สวนฉุกเฉิน ทำให้โจทก์ได้รับความเสียหายขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 177

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ววินิจฉัยว่า ข้อความที่จำเลยเบิกความไม่ใช่ข้อสำคัญในคดี พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ข้อความที่จำเลยเบิกความเป็นข้อสำคัญในส่วนที่ศาลจะมีคำสั่งตามคำขอ แต่ศาลชั้นต้นยังไม่ได้วินิจฉัยว่าข้อความที่จำเลยเบิกความเหล่านั้นเป็นความเท็จหรือไม่ พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาและมีคำสั่งหรือคำพิพากษาใหม่ตามรูปคดี

ศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้วหมายเรียกจำเลยแก้คดีดำเนินการสืบพยานโจทก์จำเลย และวินิจฉัยว่าพยานโจทก์ยังฟังไม่ถนัดว่าจำเลยได้เบิกความต่อศาลด้วยข้อความอันเป็นเท็จ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อศาลอุทธรณ์เห็นว่าข้อความที่จำเลยเบิกความเป็นข้อสำคัญในคดี ศาลอุทธรณ์ก็ย่อมมีอำนาจวินิจฉัยไปเลยทีเดียวว่าข้อความที่จำเลยเบิกความนั้นมีมูลเป็นความเท็จหรือไม่ แต่ศาลอุทธรณ์มิได้ใช้อำนาจดังกล่าว ศาลอุทธรณ์ได้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นวินิจฉัยข้อเท็จจริงต่อไปว่า ข้อความที่จำเลยเบิกความนั้นมีมูลเป็นความเท็จหรือไม่ เพื่อให้เป็นไปตามขั้นตอนถ้าเห็นว่าคดีมีมูลก็ให้ประทับฟ้องไว้พิจารณาต่อไป ถ้าเห็นว่าคดีไม่มีมูลก็ให้พิพากษายกฟ้อง แต่ศาลชั้นต้นหาได้ปฏิบัติเช่นนั้นไม่ เมื่ออ่านคำพิพากษาศาลชั้นต้นกลับหมายเรียกจำเลยมาให้การ แล้วสืบพยานโจทก์จำเลยไปโดยยังมิได้ประทับฟ้องโจทก์ไว้พิจารณา ดังนั้นกระบวนพิจารณาของศาลชั้นต้นคำพิพากษาของศาลชั้นต้น (ฉบับที่ 2) คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ (ฉบับที่ 2) จึงไม่ชอบด้วยกฎหมายและหามีผลแต่อย่างใดไม่

พิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ฉบับที่ 2 และคำพิพากษาศาลชั้นต้นฉบับที่ 2 ให้ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาและมีคำสั่งหรือคำพิพากษาใหม่ตามรูปคดี ตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ฉบับแรก