คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 28/2497

เสมียนสถานีรถไฟ มีหน้าที่จำหน่ายตั๋วรถไฟแก่ผู้โดยสารและมีหน้าที่รับกากตั๋วจากคนการที่เก็บจากผู้โดยสาร แล้วทำบัญชีรวบรวมกากตั๋วส่งกองบัญชีกรมรถไฟเป็นประจำวัน จำเลยกลับเอากากตั๋วที่ได้รับมอบจากคนการนั้นมาจำหน่ายแก่ผู้โดยสารแล้วเอาเงินที่ได้จากการจำหน่ายกากตั๋วนั้นไว้เป็นประโยชน์แก่จำเลยเองดังนี้ ย่อมเป็นความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 132

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเป็นเจ้าพนักงานในตำแหน่งเสมียนสถานีรถไฟอุตรดิตถ์ มีหน้าที่จำหน่ายตั๋วโดยสารให้แก่ผู้โดยสาร จำเลยได้บังอาจใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่ หาประโยชน์อันมิควรได้ไว้เป็นอาณาประโยชน์ของตน โดยจำเลยเอาตั๋วรถไฟที่ใช้แล้ว ซึ่งผู้โดยสารคนอื่นซื้อจากสถานีเด่นไชยถึงสถานีวังกะพี้แต่มาลงเสียที่สถานีอุตรดิตถ์ขายต่อให้แก่ผู้โดยสารอีกต่อหนึ่ง จำนวน 5 ตั๋วราคาตั๋วละ 20 สตางค์ รวม 1 บาท แล้วจำเลยเอาเงิน 1 บาทเป็นประโยชน์ตนเสีย ฯลฯ ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 132

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดตามฟ้อง ให้จำคุกจำเลย 1 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยเป็นเสมียนประจำสถานีรถไฟอุตรดิตถ์ มีหน้าที่ขายตั๋วรถไฟให้แก่ผู้โดยสาร และรับกากตั๋วจากคนการที่เก็บจากผู้โดยสารแล้ว จำเลยรวบรวมกากตั๋ว ส่งกองบัญชีกรมรถไฟประจำวัน ในวันเกิดเหตุระหว่างที่จำเลยขายตั๋วแก่ผู้โดยสารจำเลยได้เอากากตั๋วที่ใช้ไม่ได้ดังกล่าวแล้ว ไปจำหน่ายแก่ผู้โดยสาร

ศาลฎีกาเห็นว่า การกระทำของจำเลยดังกล่าว เป็นการเสื่อมเสียประโยชน์ของกรมรถไฟและของผู้โดยสาร จำเลยย่อมมีผิดตามกฎหมายที่โจทก์อ้าง จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ บังคับคดีลงโทษจำเลยตามศาลชั้นต้น