คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 292/2513

ฎีกาผู้ร้องมิได้บรรยายว่า ถ้าโจทก์ชนะคดีจำเลยในคดีดำที่ 255/2509 แล้วจะมีผลลบล้างคดีร้องขัดทรัพย์นี้ได้อย่างไร หรือด้วยเหตุผลอย่างไร จึงเป็นฎีกาที่ไม่ชัดแจ้งศาลฎีการับวินิจฉัยให้ไม่ได้ ส่วนฎีกาที่อ้างว่าเรือนพิพาทเป็นโรงเรือนชั่วคราว เจ้าพนักงานไม่ยอมจดทะเบียนให้ เพราะไม่ถือว่าเป็นอาคารนั้น เป็นข้อเท็จจริงที่ผู้ร้องจะฎีกาไม่ได้ เพราะคดีร้องขัดทรัพย์นี้มีทุนทรัพย์เพียง 4,000 บาท

โจทก์ให้การต่อสู้แล้วว่า การมอบเรือนพิพาทไม่มีผลตามกฎหมาย เพราะมิได้จดทะเบียนหรือทำนิติกรรมต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ เป็นโมฆะ ดังนี้ หาได้ต่อสู้แต่เพียงว่าผู้ร้องกับจำเลยสมยอมกันเท่านั้นไม่ ศาลอุทธรณ์จึงมีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัย

ผู้ร้องยื่นคำร้องขอให้ถอนการยึดเรือน ๑ หลัง ราคาประมาณ ๔,๐๐๐ บาท ที่โจทก์นำยึด โจทก์ให้การว่าทรัพย์พิพาทเป็นของจำเลย ฯลฯ

ศาลชั้นต้นให้ยกคำร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน

ผู้ร้องฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาข้อ ๕-๖ เป็นปัญหาข้อกฎหมาย ให้รับฎีกา

ฎีกาข้อ ๕ ของผู้ร้องมีว่า ตามอุทธรณ์ข้อ ๕ ผู้ร้องได้อุทธรณ์มาด้วยว่าคดีนี้มีผลเกี่ยวพันกับคดีแพ่งระหว่างโจทก์จำเลยนี้ตามคดีดำที่ ๒๕๕/๒๕๐๙ ของศาลชั้นต้น ซึ่งถ้าโจทก์ชนะคดีนั้นย่อมมีผลลบล้างคดีนี้ทั้งหมด แต่ศาลอุทธรณ์มิได้วินิจฉัยข้อนี้ จึงขอให้ศาลฎีกาวินิจฉัย

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามฎีกาข้อ ๕ ผู้ร้องมิได้บรรยายว่า ถ้าโจทก์ชนะคดีจำเลยในคดีดำที่ ๒๕๕/๒๕๐๙ แล้วจะมีผลลบล้างคดีนี้ได้อย่างไร หรือด้วยเหตุผลอย่างไร จึงเป็นฎีกาที่ไม่ชัดแจ้ง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๔๙ วรรค ๑ ศาลฎีกาจึงรับวินิจฉัยให้ไม่ได้

ส่วนฎีกาข้อ ๖ ในวรรค ๑ - ๒ อ้างว่า เรือนพิพาทเป็นโรงเรือนชั่วคราว เจ้าพนักงานไม่ยอมจดทะเบียนให้ เพราะไม่ถือว่าเป็นอาคารนั้น เป็นข้อเท็จจริงที่ผู้ร้องจะฎีกาไม่ได้ เพราะคดีนี้มีทุนทรัพย์เพียง ๔,๐๐๐ บาท

ส่วนความในวรรค ๓ ฎีกาว่า การที่ศาลอุทธรณ์ยกเอาข้อกฎหมายขึ้นชี้ขาดคดีโดยโจทก์มิได้ให้การต่อสู้ และไม่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดี เพราะโจทก์เพียงแต่อ้างว่าเป็นการสมยอมระหว่างผู้ร้องกับจำเลยเท่านั้น ข้อนี้โจทก์ให้การต่อสู้อยู่แล้วว่า การมอบเรือนพิพาทไม่มีผลตามกฎหมาย เพราะมิได้จดทะเบียนหรือทำนิติกรรมต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ เป็นโมฆะ หาได้ต่อสู้แต่เพียงว่า ผู้ร้องกับจำเลยสมยอมกันเท่านั้นไม่

พิพากษายืน