คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 295/2495

พี่สะใภ้ขอแรงเพื่อนบ้านให้มาช่วยถากถางที่พิพาท ซึ่งจำเลยมั้นใจว่าเป็นที่ของจำเลย จำเลยจึงเอาปืนติดตัวไปพูดห้ามแต่พี่สะใภ้กลับโต้เถียงว่าเป็นที่ของพี่สะใภ้ และยังด่าจำเลยเป็นคำหยาบและด่าถึงพ่อแม่จำเลย ๆ บันดาลโ?ษะขึ้นมาจึงเอาปืนที่ติดตัวไปนั้นยิงพี่สะใภ้ตาม ดังนี้ ถือว่าเป็นการกระทำโดยถูกยั่ว ได้ลดโทษตามก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 55,

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยฆ่านางละอองตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙

จำเลยรับว่า เอาปืนยิงนางละอองตายจริง เพราะ นางละอองยั่วโทษะ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๔๙ ให้จำคุกตลอดชีวิต ลดโทษฐานยั่วโทษะตามมาตรา ๕๕ คงจำคุก ๑๒ ปี และลดตามมาตรา ๕๙ อีกกึ่งหนึ่งคงจำคุก ๖ ปี

นางส้มลิ้มโจทกร่วมอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ไม่ฟังว่า ถูกยั่วโทษะ พิพากษาให้จำคุกตลอดชีวิต ลดตามมาตรา ๕๙ กึ่งหนึ่ง คงจำคุก ๑๒ ปี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่า นางละอองเป็นพี่สะใภ้จำเลย วันเกิดเหตุนางละอองเข้าถางพิพาท ทั้งขอแรงเพื่อนบ้านราวสิบคนให้ช่วยถากถาง จำเลยจะไปกู้ลอบที่ปลายนา เห็นนางละอองกับพวกถากถางที่พิพาท จึงพูกว่าเป็นที่ของจำเลย นางละอองเถียงว่า เป็นของนางละออง พยานทั้งสองฝ่ายเบิกความว่า นางละอองนี้ปากร้ายนัก มักมีเรื่องทุ่มเถียงกับใครต่อใครเนือง ๆ และมักด่าด้วยคำหยาบ จำเลยนำสืบว่า วันนั้น นางละอองด่าถึงพ่อแม่จำเลย ส่วนจำเลยนั้นพยานทั้งสองฝ่ายเบิกความว่า เป็นคนที่ความประพฤติเรียบร้อย ข้อเท็จจริงต้องฟังว่า นางละอองด่าจำเลยเป็ฯคำหยาบและด่าถึงพ่อแม่จำเลย อีกประการหนึ่งจำเลยมั่นใจว่า ที่เป็นของจำเลยถูกนางละอองเข้าครอบครองโดบพละการจำเลยจึงบันดาลโทษ เป็นการกระทำโดยถูกยั่วโทษะ ชอบแล้ว

พิพากษาแก้ ให้บังคับคดีอย่างศาลชั้นต้น