คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 296/2501

เมื่อได้ความว่าปืนของกลางที่จับได้จากจำเลยเป็นปืนของผู้มีชื่อซื้อจากทางราชการขายทอดตลาด ยังไม่ได้รับใบอนุญาตในวันเกิดเหตุผู้มีชื่อได้นำไปฝากจำเลยไว้ดังนี้ ปืนของกลางจึงเป็นปืนของผู้อื่นที่มิได้รู้เห็นเป็นใจในการกระทำความผิดในคดีนี้ จึงยังไม่ควรรับ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีอาวุธปืนแก๊ปโดยไม่ได้รับอนุญาตและใช้ปืนกระบอกนั้นยิงนายทองอินทร์ แต่แก๊ปปืนด้าน กระสุนจึงไม่ลั่นไปถูกนายทองอินทร์ ขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249,60 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80 พระราชบัญญัติอาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิดดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืนพ.ศ. 2490มาตรา 7, 72 และให้ริบปืนของกลาง

จำเลยให้การว่าได้มีอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตจริง แต่ปฏิเสธว่าไม่ได้พยายามฆ่านายทองอินทร์

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตาม พระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 72 ให้ปรับจำเลย 200 บาท ลด ฯลฯ ส่วนข้อหาฐานพยายามฆ่าคนให้ยกฟ้องปล่อยจำเลยไป ปืนของกลางคืนนายสมดี

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าอาวุธปืนกระบอกนี้เป็นของนายสมคิดซื้อจากทางราชการขายทอดตลาด ยังไม่ได้รับใบอนุญาตในวันเกิดเหตุได้นำไปฝากจำเลยไว้ ปืนของกลางเป็นปืนของผู้อื่นซึ่งมิได้รู้เห็นเป็นใจในการกระทำผิดในคดีนี้ด้วย จึงไม่ควรริบ พิพากษายืน