คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 308/2485

จำเลยใช้บ้องกันชาสูบฝิ่นเมื่อโจทก์ไม่ได้นำสืบว่าบ้องกันชานี้จำเลยทำไว้เพื่อใช้สูบฝิ่น ก็ลงโทษจำเลยฐานมีกล้องสูบฝิ่นไม่ได้.

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีฝิ่น กล้องสูบฝิ่นและสูบฝิ่นนอกร้านจำหน่ายฝิ่นของรัฐบาลโดยมิได้รับอนุญาต จำเลยรับในข้อมีฝิ่นและสูบฝิ่นนอกร้าน แต่ไม่มีกล้องสูบฝิ่นเป็นแต่นำบ้องกันชามาสูบฝิ่นในวันเกิดเหตุก็ถูกจับ โจทย์จำเลยไม่สืบพะยานทั้ง ๒ ฝ่าย ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติฝิ่น ปรับคนละ ๒๕ บาท ข้อหาฐานมีกล้องสูบฝิ่นในยก.

ศาลอุทธรณ์จึงพิพากษายืน.

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ไม่ได้นำสืบให้ปรากฏว่าบ้องกันชาของกลางเป็นเครื่องมือที่จำเลยทำไว้เพื่อสูบฝิ่น จึงฟังว่าเป็นกล้องสูบฝิ่นตามความในพระราชบัญญัติฝิ่นมาตรา ๓ ไม่ได้ จำเลยไม่มีผิดฐานมีกล้องสูบฝิ่น จึงพิพากษายืน