คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 316/2495

คณะกรรมการอำเภอมีคำสั่งให้ผู้เช่านาคืนนาที่เช่าให้แก่เจ้าของนาตาม พ.ร.บ.ควบคุมการเช่านา พ.ศ. 2493 แต่ผุ้เช่านาขัดขืนไม่ยอมคืนและยังคงเข้าทำนานั้นอยู่ต่อไปอีก เช่นนี้ เจ้าของนาชอบที่จะเสนอคดีพิพาทนั้นต่อศาลได้ทันที ไม่จำต้องรอให้พ้นกำหนด 20 วันตาม พ.ร.บ.ควยคุมการเช่านา พ.ศ. 2493 มาตรา 14 เพราะกรณีเป็นคนละเรื่องกัน

โจทก์ฟ้องว่า คณะกรรมการอำเภอมีคำสั่งให้จำเลยผุ้เช่านาของโจทก์ คืนนาที่เช่าให้แก่โจทก์ ผู้เป็นเจ้าของ แต่จำเลยยังขัดขืนไม่เข้ากระทำอีกโจทก์ได้รับความเดือดร้อนจึงมาฟ้องขอให้ศาลบังคับ

จำเลยต่อสู้หลายประการ และตัดฟ้องว่าโจทก์ยังฟ้องจำเลยไม่ได้ เพราะว่าไม่ครบ ๖๐ วัน นับแต่วันคณะกรรมการอำเภอมีคำสั่ง

ศาลชั้นต้นเห็นว่า โจทก์เป็นฝ่ายพอใจในคำวินิจฉัยของคณะกรรมการอำเภอตาม พ.ร.บ.ควบคุมการเช่านา พ.ศ. ๒๔๔๓ มาตรา ๑๔ และเมื่อปรากฎว่าจำเลยขัดขืนไม่ยอมออก โจทก์จึงย่อมมีสืทธิฟ้องจำเลยได้ก่อนพ้นกำหนด ๖๐ วัน

จำเลยอุทธรณ

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อกฎหมายที่กำหนดให้ฟ้องต่อศาลภายใน ๖๐ วันนั้น เป็นคลละเรื่องกับคดีนี้ จำเลยขัดชืนไม่คืนนาให้กับโจทก์ตามคำวินิจฉัยของคณะกรรมการอำเภอ โจทก์จึงขอที่จะเสนอคดีนี้ต่อศาลได้

จึงพิพากษายืน

์