คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3172/2526

จำเลยใช้มีดดาบยาว 1 ศอกเศษ ซึ่งมีใบมีดกว้าง 3 เซนติเมตร ฟันถูกที่คอผู้เสียหาย ซึ่งเป็นอวัยวะที่สำคัญและเป็นที่รวมของเส้นโลหิตใหญ่ที่ไปเลี้ยงสมอง หากเส้นโลหิตใหญ่ขาดก็อาจทำให้ถึงแก่ความตายได้ ย่อมเห็นได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้เสียหาย แม้บาดแผลของผู้เสียหายจะไม่ฉกรรจ์ไม่ถึงกับเส้นโลหิตใหญ่ขาด ผู้เสียหายเพียงแต่ได้รับบาดเจ็บจำเลยย่อมมีความผิดฐานพยายามฆ่า

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มีดดาบ 1 เล่มเป็นอาวุธฟัน ส. ผู้เสียหาย 1 ที ถูกบริเวณลำคอด้านซ้ายเป็นเหตุให้ผู้เสียหายได้รับอันตรายแก่กาย จำเลยลงมือกระทำผิดไปตลอดแล้วแต่การกระทำไม่บรรลุผลเนื่องจากบาดแผลที่จำเลยฟันไม่ถูกเส้นโลหิตใหญ่ ส. จึงไม่ถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80, 33 ริบของกลาง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดและลงโทษจำคุกฐานพยายามฆ่าผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80 ริบของกลาง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงว่าจำเลยได้ใช้มีดดาบของกลางฟันถูกที่คอผู้เสียหายจริง แล้ววินิจฉัยข้อกฎหมายว่า คอเป็นอวัยวะที่สำคัญและเป็นที่รวมของเส้นโลหิตใหญ่ที่ไปเลี้ยงสมอง หากเส้นโลหิตใหญ่ขาดก็อาจทำให้ถึงแก่ความตายได้ การที่จำเลยใช้มีดดาบซึ่งมีความยาว 1 ศอกเศษ ซึ่งมีใบมีดกว้างถึง 3 เซนติเมตร ฟันถูกที่คอผู้เสียหาย ย่อมเห็นเจตนาของจำเลยได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้เสียหาย แม้บาดแผลของผู้เสียหายจะไม่ฉกรรจ์ไม่ถึงกับเส้นโลหิตใหญ่ขาด เนื่องจากผู้เสียหายยิงปะทะไว้หรือมีดไม่คมเพียงพอหรือจำเลยฟันไม่แรงพอ ผู้เสียหายจึงไม่ถึงแก่ความตายเพียงแต่ได้รับบาดเจ็บ จำเลยย่อมมีความผิดฐานพยายามฆ่า

พิพากษากลับ ให้บังคับคดีลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น