คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 333/2495

บิดามีความประสงค์จะโอนปืนให้แก่บุตร แต่บุตรเป็นคนต่างด้าว ทางอำเภอไม่ยอมโอนปืนให้ บิดาจึงโอนปืนให้บุตรเขยซึ่งเป็นคนไทย แล้วให้บุตรเขยทำสัญญากู้เงินบุตร 2000 บาท เป็นราคาปืนที่บุตรควรจะได้ แล้วบิดาได้โอนปืนให้บุตรเขยเด็ดขาด ใบอนุญาตก็เป็นชื่อบุตรเขย ดังนี้ บุตรเขยต้องรับผิดชอบใช้เงิน 2000 บาท ให้แก่บุตร ฉะนั้นบุตรจึงมีอำนาจฟ้องเรียกเงินจำนวนนี้พร้อมท้งดอกเบี้ยตามสัญญากู้จากบุตรเขยได้

โจทก์ฟ้องเรียกเงินกู้จากจำเลยเป็นจำนวน ๒๐๐๐ บาท จำเลยปฏิเสธ

ชั้นพิจารณา คู่ความรับกันว่า นายเต็กอ๊าย เป็นบิดาโจทก์ และพ่อตาจำเลย มีความประสงค์จะโอนปืนโอโตเมติ๊ค เลขหมาย ส. ๕ ๕/๑๐๖๓ ให้แก่โจทก์ แต่โจทก์เป็นคนต่างด้าว จดทะเบียนเป็นจีนต่างด้าว ทางอำเภอไม่ยอมโอนปืนให้โจทก์ นายเต๊กอ๊ายจึงโอนปืนให้แก่จำเลย แล้วให้จำเลยทำสัญญากู้เงินโจทก์ ๒๐๐๐ บาท เป็นราคาปืนที่โจทก์ควรจะได้ นายเต๊กอ้ายโอนปืนให้จำเลยเด็ดขาดปรากฎตามใบอนุญาตที่จำเลยส่งศาล

โจทก์จำเลยไม่สืบพยาน

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้เงินตามสัญญากู้ พร้อมทั้งดอกเบี้ย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยรับว่าได้ทำสัญญากู้และตามความประสงค์ของพ่อตาในเรื่องที่พ่อตาจะโอนปืนให้โจทก์ แต่ติดขัดโอนให้ไม่ได้ จึงโอนให้เป็นของจำเลย ให้จำเลยทำสัญญากู้เงินโจทก์ตามราคาของปืนนั้น อีกทั้งจำเลยก็ยังเป็นเจ้าของปืนทางทะเบียนอยู่จนบัดนี้ จำเลยจึงต้องรับผิดชอบใช้เงินให้โจทก์ตามสัญญา

จึงพิพากษายืน