คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3368/2529

ส.กับพวกร่วมกันใช้อาวุธปืนยิงพยายามฆ่าผู้เสียหาย แม้จำเลยจะมิใช่ผู้ยิงก็ตาม แต่จำเลยเป็นบิดาของ ส. และอยู่ด้วยในขณะที่ ส. ยิงผู้เสียหาย ตรงที่เกิดเหตุเป็นป่า โดยปกติจะไม่มีผู้สัญจรไปมา และเมื่อเกิดเหตุแล้วจำเลยกับพวกก็วิ่งหนีไปกับ ส. ดังนี้พฤติการณ์ของจำเลยเชื่อได้ว่าจำเลยเป็นตัวการร่วมกับ ส. กระทำความผิด

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๘๐, ๘๓

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘,๘๓ ประกอบด้วยมาตรา ๘๐ จำคุก ๑๒ ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า นายสำรวยกับพวกร่วมกันใช้อาวุธปืนยิงนายเฉลากับพวก กระสุนปืนถูกนายกฤษณามีบาดแผลที่ออก คอ รักแร้ ตามรายงานชันสูตรบาดแผลของแพทย์ท้ายฟ้อง ส่วนจำเลยซึ่งไปกับนายสำรวยด้วยในขณะนายสำรวยยิงนายเฉลากับพวกนั้น แม้จำเลยมิใช่ผู้ยิงก็ตาม จำเลยเป็นบิดานายสำรวย ตรงที่เกิดเหตุเป็นป่า โดยปกติจะไม่มีผู้สัญจรไปมา เมื่อเกิดเหตุแล้วจำเลยกับพวกก็วิ่งหนีไปกับนายสำรวยพฤติการณ์ของจำเลยดังกล่าวเชื่อได้ว่า จำเลยร่วมกับนายสำรวยกระทำความผิดตามฟ้อง

พิพากษายกฟ้องให้บังคับคดีตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น