คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 354/2509

คำให้การของจำเลยที่ว่า โจทก์เป็นผู้ทรงเช็คโดยไม่บริสุทธิ์ไม่บริสุทธิ์อย่างไรมิได้แสดงไว้ ถือว่าไม่มีประเด็นที่จำเลยจะนำสืบได้

ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 967 และ 989ผู้ทรงเช็คมีสิทธิว่ากล่าวเอาแก่ผู้สั่งจ่ายหรือผู้สลักหลังเรียงตัวหรือรวมกันก็ได้ โดยมิพักต้องดำเนินตามลำดับที่คนเหล่านั้นมาต้องผูกพัน

เมื่อจำเลยแถลงตามรายงานกระบวนพิจารณาของศาลว่าจะขอสืบพยานเพียง 2 ข้อ จำเลยจะขอสืบพยานในประเด็นข้ออื่นนอกจาก 2 ข้อนั้นมิได้

ในคดีที่โจทก์ฟ้องเรียกเงินตามเช็คจากจำเลย และปรากฏว่าเกี่ยวกับเช็ครายนี้จำเลยถูกศาลพิพากษาลงโทษในข้อหาว่าจำเลยออกเช็คให้โจทก์คดีนี้โดยไม่มีเงินอยู่ในธนาคาร ข้อเท็จจริงในคดีอาญาที่พิพากษาว่าจำเลยยอมให้ผู้อื่นกรอกจำนวนเงินในเช็คและเมื่อผู้นั้นกรอกแล้ว จำเลยก็มิได้คัดค้านประการใด เพียงแต่ขอผัดเรื่อยๆ นั้นย่อมนำมารับฟังในคดีแพ่งว่าจำเลยต้องรับผิดตามเช็คนั้นได้

โจทก์ฟ้องเรียกเงินตามเช็คจากจำเลย จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์เป็นผู้ทรงเช็คโดยไม่บริสุทธิ์ แต่รับว่าพนักงานอัยการได้ฟ้องจำเลยเป็นคดีอาญาหาว่าจ่ายเช็ครายนี้ให้โจทก์โดยไม่มีเงินอยู่ในธนาคารซึ่งต่อมาศาลได้พิพากษาลงโทษจำเลยแล้ว

ศาลพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยให้การแต่เพียงว่าโจทก์เป็นผู้ทรงเช็คโดยไม่บริสุทธิ์ไม่บริสุทธิ์อย่างไรมิได้แสดงไว้ จึงไม่มีประเด็นที่จำเลยจะนำสืบได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 967 และ 989 ผู้ทรงเช็คมีสิทธิว่ากล่าวเอาแก่ผู้สั่งจ่ายหรือผู้สลักหลังเรียงตัวหรือรวมกันก็ได้โดยมิพักต้องดำเนินตามลำดับที่คนเหล่านั้นมาต้องผูกพันดังนั้น การที่โจทก์ไม่ฟ้องผู้สลักหลังก่อน จึงไม่เป็นพิรุธ

เมื่อจำเลยแถลงตามรายงานกระบวนพิจารณาของศาลว่าจะขอสืบพยานเพียง 2 ข้อ จำเลยจึงจะขอสืบพยานในประเด็นข้ออื่นนอกจาก 2 ข้อนั้นมิได้

ในคดีอาญาที่จำเลยถูกลงโทษนั้น ข้อเท็จจริงตามคำพิพากษาฟังได้ว่าจำเลยยอมให้นายไมตรีกรอกจำนวนเงินในเช็คได้ เมื่อนายไมตรีกรอกแล้ว จำเลยก็มิได้คัดค้านประการใดเพียงแต่ขอผัดเรื่อย ๆ ย่อมเพียงพอที่จะฟังมาวินิจฉัยในคดีนี้ได้แล้วว่าจำเลยต้องรับผิดตามนั้น

พิพากษายืน