คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 364/2496

ขายสุราให้ผู้อื่นไป โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานสรรพสามิตซึ่งเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติสุรา 2493มาตรา 40 นั้นเมื่อปรากฏว่า สุราของกลางได้ขายและกรรมสิทธิ์ตกเป็นของผู้ซื้อแล้ว ทั้งผู้ซื้อก็ไม่ได้รู้เห็นในการกระทำผิดของผู้ขายแล้วศาลก็ย่อมไม่ริบสุราของกลางนั้น

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขายสุราซึ่งทำในราชอาณาจักรให้แก่นายทัง มานะบุตร โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานสรรพสามิตต์ขอให้ลงโทษ

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยกระทำผิดตามฟ้องจริง พิพากษาปรับจำเลย 150 บาทตามพระราชบัญญัติสุรา พ.ศ. 2493 มาตรา 40 ส่วนสุราของกลางปรากฏว่า จำเลยได้ขายให้นายทัง และกรรมสิทธิ์เปลี่ยนไปเป็นของนายทังแล้วตามกฎหมาย นายทังมิได้เป็นจำเลยด้วยจึงไม่ริบ

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่าสุรารายนี้จำเลยได้ขายให้แก่นายทัง และกรรมสิทธิ์ตกเป็นของนายทังแล้ว ทั้งตามข้อเท็จจริง ก็ไม่ปรากฏว่า นายทังได้รู้เห็นในการกระทำผิดของจำเลยศาลล่างทั้ง 2 ไม่ริบสุรา ชอบแล้ว

คงพิพากษายืน