คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 38/2491

ฟ้องกล่าวโทษหรือฟ้องว่าเกิดการกระทำผิดขึ้นตามความในกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 158,159 นั้นเป็นเรื่องฟ้องว่ากระทำความผิดในทางอาญา

ฟ้องคดีแพ่ง แม้จะกล่าวว่าเป็นเรื่องยักยอก แม้จะเป็นเท็จก็ไม่มีผิดฐานฟ้องเท็จ ตาม มาตรา158-159

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฟ้องคดีแพ่งเท็จเรียกราคาทรัพย์หรือค่าทดแทน 1,300 บาท โดยกล่าวว่า จำเลยฟ้องว่า โจทก์เป็นหุ้นส่วนของจำเลยและเอารถยนต์ของหุ้นส่วน 2 คันไปขายเอาเป็นประโยชน์ส่วนตัวเสีย ขอให้คืนรถยนต์หรือใช้ราคา 3,800 บาทความจริงรถยนต์ดังกล่าวเป็นทรัพย์ส่วนตัวของโจทก์

ศาลชั้นต้นไม่ประทับฟ้องในคดีอาญา คงดำเนินเฉพาะคดีแพ่งต่อไปและเมื่อสอบถามคู่ความแล้วงดสืบพยาน พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์เฉพาะคำสั่งศาลชั้นต้น

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คำว่าฟ้องกล่าวโทษหรือฟ้องว่า เกิดการกระทำผิดขึ้นตามมาตรา 158, 159 นั้นเป็นเรื่องฟ้องว่ากระทำความผิดในทางอาญาทั้ง 2 มาตรา แม้การฟ้องว่ายักยอกทรัพย์อาจเป็นทั้งทางแพ่งและทางอาญาก็ดี เมื่อไม่มีคำขอให้ลงอาญา ก็เรียกไม่ได้ว่าฟ้องกล่าวโทษหรือฟ้องว่าเกิดการกระทำผิดขึ้นดังกฎหมายบัญญัติไว้ จึงพิพากษายืน