คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4067/2532

การขอขยายระยะเวลาการบังคับคดี มีผลเท่ากับเป็นการขอทุเลาการบังคับคดี และการจะให้ทุเลาการบังคับระหว่างอุทธรณ์หรือไม่ เป็นอำนาจของศาลอุทธรณ์โดยเฉพาะจำเลยจะฎีกาคำสั่งของศาลอุทธรณ์ไม่ได้

มูลกรณีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขับไล่จำเลย ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยรื้อถอนบ้านเรือนและสิ่งปลูกสร้างออกไปให้พ้นที่ดินโจทก์ห้ามจำเลยและจำเลยร่วมเกี่ยวข้องกับที่ดินโจทก์ต่อไป จำเลยอุทธรณ์และยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับไว้ในระหว่างอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ยกคำร้อง

จำเลยยื่นคำร้องขอให้ศาลอุทธรณ์ขยายระยะเวลาการบังคับคดีออกไป จนกว่าศาลอุทธรณ์จะมีคำพิพากษา

ศาลอุทธรณ์สั่งยกคำร้อง

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า การที่จำเลยขอขยายระยะเวลาการบังคับคดีมีผลเท่ากับเป็นการขอทุเลาการบังคับคดี เมื่อศาลอุทธรณ์มีคำสั่งไม่อนุญาตให้ทุเลาการบังคับระหว่างอุทธรณ์ ก็เป็นอำนาจของศาลอุทธรณ์โดยเฉพาะ จำเลยจะฎีกาคำสั่งของศาลอุทธรณ์ดังกล่าวหาได้ไม่ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

พิพากษายกฎีกาของจำเลย.