คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 413/2492

จำเลยมีผิดเพราะมีข้าวเกินกว่า 1 เกวียน ไม่แจ้งปริมาณข้าวทั้งหมดจึงเป็นข้าวซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความผิดต้องริบ ไม่มีทางแบ่งแยกไม่ริบเฉพาะ 1 เกวียนได้

ความว่า จำเลยมีข้าวเปลือกไว้ในครอบครอง 110 ถัง โดยไม่ได้แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บตามประกาศของพนักงานเจ้าหน้าที่ซึ่งบังคับให้ผู้มีข้าวเกิน 1 เกวียนหลวงไปแจ้งปริมาณ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษ จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยแต่ข้าวของกลางให้ริบเฉพาะ 10 ถัง

ศาลอุทธรณ์แก้ ให้ริบข้าว 110 ถัง

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามพระราชบัญญัติการค้าข้าว (ฉบับที่ 2) 2489 มาตรา 21 ทวี บัญญัติว่าข้าวซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความผิดตลอดจนสิ่งที่ใช้บรรจุให้ริบเสีย การที่จำเลยมีผิด เพราะมีข้าวเกินกว่า 1 เกวียน ไม่แจ้งปริมาณ ข้าวทั้งหมดจึงเป็นข้าวซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความผิด ไม่มีทางแบ่งแยกไม่ริบเฉพาะ 1 เกวียนได้

พิพากษายืน