คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 413/2492

จำเลยมีผิดเพราะมีข้าวเกินกว่า 1 เกวียน ไม่แจ้งปริมาณข้าวทั้งหมดจึงเป็นข้าวซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความผิด ต้องริบ ไม่มีทางแบ่งแยกไม่ริบฉะเพาะ 1 เกวียนได้.

ความว่า จำเลยมีข้าวเปลือกไว้ในครอบครอง ๑๑๐ ถัง โดยไม่ได้แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บตามประกาศของพนักงานเจ้าหน้าที่ ซึ่งบังคับให้ผู้มีข้าวเกิน ๑ เกวียนหลวงไปแจ้งปริมาณ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษ จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลย แต่ข้าวของกลางให้ริบฉะเพาะ ๑๐ ถัง

ศาลอุทธรณ์แก้ ให้ริบข้าว ๑๑๐ ถัง

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตาม พ.ร.บ.การค้าข้าว (ฉะบับที่ ๒) ๒๔๘๙ มาตรา ๒๑ ทวิ บัญญัติว่าข้าวซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความผิดตลอดจนสิ่งที่ใช้บรรจุให้ริบเสีย การที่จำเลยมีผิด เพราะมีข้าวเกินกว่า ๑ เกวียน ไม่แจ้งปริมาณ ข้าวทั้งหมดจึงเป็นข้าวซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความผิด ไม่มีทางแบ่งแยกไม่ริบฉะเพาะ ๑ เกวียนได้

พิพากษายืน.