คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 444/2502

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า จำเลยได้รับบาดเจ็บสาหัสดังปรากฏตามรายงานชันสูตรบาดแผลท้ายฟ้องนี้ หาได้บรรยายว่าบาดเจ็บสาหัสอย่างไร และรายงานชันสูตรบาดแผลท้ายฟ้องก็ไม่เข้าเกณฑ์ อันตรายสาหัสตามมาตรา 297 ที่ว่ารักษาเกินกว่ายี่สิบวัน ดังนี้ เป็นฟ้องไม่สมบูรณ์ ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 158 ข้อ 5.

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙๙

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลยคนละ ๒ เดือน ตามมาตรา ๒๙๙ ประมวลกฎหมายอาญา

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องของโจทก์กล่าวว่า จำเลยที่ ๙ ได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังปรากฏตามรายงานชันสูตรบาดแผลท้ายฟ้องนี้ หาได้กล่าวบรรยายว่า บาดเจ็บสาหัสอย่างไร และรายงานชันสูตรบาดแผลท้ายฟ้องก็ไม่ปรากฏเข้าเกณฑ์อันตรายสาหัส ตามมาตรา ๒๙๗ ที่มีข้อความว่ารักษาเกินกว่ายี่สิบวัน ก็ฟังไม่ได้ว่าเป็นอันตรายสาหัสตามกฎหมาย ดังนี้ฟ้องของโจทก์จึงขาดรายละเอียดที่เกี่ยวกับการกระทำผิด เป็นฟ้องที่ไม่สมบูรณ์ตาม ป.วิ.อาญา มาตรา ๑๕๘ ข้อ ๕.

พิพากษายืน