คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 453/2491

ในคดีละเมิด โจทก์ฟ้องกล่าวว่า เพิ่งทราบการละเมิดหลังจากผู้ทำละเมิดวายชนม์ เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2488 โจทก์ฟ้องคดีเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2489 ซึ่งอยู่ภายในกำหนด 1 ปี ดังนี้ แม้จำเลยจะให้การตัดฟ้องว่า โจทก์ฟ้องคดีเกิน 1 ปี ก็ตาม ศาลก็จำต้องพิจารณาข้อเท็จจริงต่อไป เพราะข้อที่โจทก์รู้ถึงการละเมิดวันใดยังเป็นข้อเท็จจริงที่จะต้องสืบ.

โจทก์ฟ้องจำเลยในฐานละเมิด

จำเลยให้การต่อสู้และตัดฟ้องว่า โจทก์ฟ้องคดีเกิน ๑ ปี ขาดอายุความตามมาตรา ๔๔๘ ยื่นคำร้องขอให้ศาลสั่ง

ศาลชั้นต้นสั่งว่า โจทก์รู้ถึงการละเมิดวันใดยังเป็นข้อเท็จจริงที่จะต้องนำสืบ เมื่อยังไม่นำสืบ คดีจะขาดอายุความหรือไม่ รู้ไม่ได้ ให้ยกคำร้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกา เห็นว่า โจทก์กล่าวในฟ้องว่าเพิ่งทราบการละเมิดหลังจากนายวิชิตวายชนม์ เมื่อวันที่ ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๔๘๘ โจทก์ฟ้องคดีเมื่อวันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๔๘๙ ซึ่งอยู่ในกำหนด ๑ ปี จึงเป็นข้อเท็จจริงที่จะต้องพิจารณาต่อไป จึงพิพากษายืน