คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 457-458/2492

มาตรา 293 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งบัญญัติไว้สำหรับงดการบังคับคดีในเรื่องขายทอดตลาด หรือจำหน่ายทรัพย์สินของลูกหนี้ตามคำพิพากษา ในเมื่อลูกหนี้นั้นอาจกลับชนะคดี เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาในคดีเรื่องอื่น อันจะก่อให้เกิดหนี้มาหักกลบลบกับหนี้ตามคำพิพากษาที่กำลังมีการบังคับคดีนั้นเท่านั้น

คดีนี้ ศาลอุทธรณ์พิพากษาขับไล่จำเลยออกจากที่เช่าคดีถึงที่สุดแล้วจำเลยยื่นคำร้องขอให้งดการบังคับคดีโดยอ้างว่าจำเลยได้ฟ้องโจทก์เป็นอีกคดีหนึ่งขอให้เพิกถอนคำพิพากษาศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ คดียังอยู่ระหว่างพิจารณานั้น ศาลชั้นต้นหาอาจเอามาตรา 293 อนุโลมมาใช้ในกรณีเช่นคดีนี้ไม่ ฉะนั้นการที่ศาลชั้นต้นสั่งงดการบังคับคดีในคดีนี้นั้น จึงต้องถือว่าเป็นคำสั่งตามดุลพินิจดังบัญญัติไว้ในมาตรา 292(2) ซึ่งคำสั่งโดยทั่วไปเช่นนี้คู่ความย่อมอุทธรณ์ฎีกาได้ และในกรณีดังกล่าวข้างต้นยังไม่เป็นเหตุเพียงพอให้ศาลงดการบังคับคดี

คดีนี้ ศาลอุทธรณ์ได้พิพากษาให้ขับไล่จำเลยออกจากที่เช่าคดีถึงที่สุดแล้ว ระหว่างบังคับคดี จำเลยยื่นคำร้องต่อศาลชั้นต้นว่าจำเลยได้ยื่นฟ้องโจทก์เป็นอีกคดีหนึ่ง ขอให้เพิกถอนคำพิพากษาศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ ในคดีนี้ คดีอยู่ระหว่างพิจารณาจึงขอให้งดการบังคับคดีนี้ไว้ก่อน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้งดการบังคับคดีไว้โดยอนุโลมตามมาตรา 293 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยไม่ควรรับการผ่อนผัน พิพากษายกคำสั่งศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการบังคับคดีต่อไป

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 293หาอาจอนุโลมมาใช้ในกรณีเช่นคดีนี้ไม่ ฉะนั้นการที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งงดการบังคับคดีนั้น จึงต้องถือว่าเป็นคำสั่งตามอำนาจแห่งดุลยพินิจของศาลที่บังคับคดี อันมีอยู่โดยทั่วไป ดังที่มาตรา 292(2) ได้บัญญัติรับรองไว้ ซึ่งคำสั่งโดยทั่วไปเช่นนี้ คู่ความย่อมอุทธรณ์ฎีกาได้ เพราะไม่มีบทบัญญัติจำกัดห้ามไว้ เหตุผลที่ขอให้งดการบังคับคดีไว้รอคอยคดีที่จำเลยฟ้องโจทก์นั้น ยังไม่เป็นเหตุเพียงพอที่จะให้ศาลงดการบังคับคดี

พิพากษายืน