คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 46/2525

จำเลยชักชวนให้ ท.ทำร้ายผู้ตายขณะท. ใช้ให้ผู้อื่นไปหยิบท่อนไม้ยาว 33 นิ้ว เส้นผ่าศูนย์กลาง 2 นิ้วครึ่งมาให้จำเลยก็รู้เห็นด้วย เมื่อ ท. ใช้ไม้ดังกล่าวซึ่งมีขนาดพอจะทำร้ายคนให้ถึงตายได้ตีศีรษะผู้ตายขณะที่เดินผ่าน ท. และจำเลยในระยะกระชั้นชิดเป็นการเลือกตีในที่สำคัญ แม้จำเลยจะมิได้ลงมือทำร้ายผู้ตายเองและตีเพียงทีเดียวผู้ตายก็ตายเพราะบาดแผลที่ถูกตีทำร้ายนี้ ถือได้ว่า ท. มีเจตนาฆ่าผู้ตายและจำเลยร่วมกระทำผิดกับ ท. ด้วย

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกที่หลบหนีร่วมกันใช้ท่อนไม้เป็นอาวุธตีผู้เสียหายอย่างแรงที่ศีรษะจนกะโหลกร้าวโดยเจตนาฆ่า ผู้เสียหายถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 83 ริบของกลาง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 83, 288 จำคุก 15 ปี ลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจำคุก 10 ปี ของกลางริบ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า การที่จำเลยเป็นผู้ชักชวนให้นายทามทำร้ายผู้ตายและนายทามก็ตกลงไปทำร้ายผู้ตายตามคำชักชวนขณะที่นายทามไปยืนดักรอทำร้ายผู้ตาย จำเลยก็ยืนอยู่ใกล้ ๆ เมื่อนายทามใช้ให้นายทองตาลไปหยิบท่อนไม้ที่ใช้ทำร้ายผู้ตายมาให้ จำเลยก็รู้เห็นอยู่ด้วยท่อนไม้ดังกล่าวยาว 33 นิ้ว เส้นผ่าศูนย์กลาง 2 นิ้วครึ่ง จำเลยย่อมรู้อยู่แก่ใจว่านายทามจะต้องใช้ไม้ท่อนนี้เป็นอาวุธทำร้ายผู้ตายตามที่จำเลยชักชวนให้กระทำ เมื่อนายทามใช้ท่อนไม้นั้นตีทำร้ายผู้ตายในขณะนั้นเอง แม้จำเลยจะมิได้ลงมือกระทำร้ายผู้ตายเอง กรณีก็ถือว่าจำเลยได้ร่วมกระทำผิดกับนายทามด้วย การที่นายทามใช้ท่อนไม้ซึ่งขนาดพอที่จะทำร้ายคนให้ถึงตายได้ลอบตีทำร้ายผู้ตายขณะที่ผู้ตายเดินผ่านนายทามและจำเลยในระยะกระชั้นชิดเป็นการเลือกตีในที่สำคัญ แม้นายทามจะตีทำร้ายผู้ตายเพียงทีเดียวเมื่อผู้ตายถึงแก่ความตายเพราะพิษบาดแผลที่ถูกตีทำร้ายนี้ ถือว่ากระทำโดยมีเจตนาฆ่าผู้ตาย จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานร่วมกับนายทามฆ่าผู้ตาย

พิพากษายืน