คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 463/2485

ชนชาติอินเดีย นับถือศาสนาอิสลาม บังคับอังกฤษ สมรสกับหญิงไทย ในประเทศไทยโดยถูกต้องตามกฎหมายไทย การสมรสนั้นย่อมสมบูรณ์ไม่จำต้องทำพิธีตามศาสนาอิสลาม การที่ไม่ได้จดชื่อภริยาและบุตรในหนังสือสำหรับตัวไม่เป็นการลบล้างการสมรสซึ่งสมบูรณ์ได้

โจทก์ฟ้องว่าเป็นภริยาและบุตรนาย เฮม.อี.นานา ขอให้ศาลสั่งเป็นผู้จัดการมรดกร่วมกับจำเลยและขอรับส่วนแบ่งมรดก จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ไม่ใช่ภริยาและบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของนาย เอม.อี.นานา ไม่มีสิทธิในกองมรดกศาลชั้นต้นพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่านาย เอม.อี.นานาเป็นชนชาติอินเดีย นับถือศาสนาอิสลามบังคับอังกฤษ ได้สมรสกับโจทก์ซึ่งเป็นหญิงไทย ในประเทศไทย โดยถูกต้องตามประเพณีและกฎหมายย่อมเป็นสามีภริยากันโดยถูกต้อง ข้อที่ไม่มีพิธีตามศาสนาอิสลามนั้นไม่สำคัญเพราะคดีนี้ไม่ได้พิพาทกันในบริเวณ ๗ หัวเมือง ร.ศ.๑๒๐ และตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการขัดกันแห่งกฎหมายก็กลับสนับสนุนคดีโจทก์ว่าเป็นภริยาเจ้ามรดกโดยชอบด้วยกฎหมาย บุตรของโจทก์จึงเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายด้วย ส่วนข้อที่นาย เอม.อี.นานามิได้จดชื่อโจทก์เป็นภริยาและบุตรในหนังสือสำหรับตัวนั้นไม่สำคัญเพราะเป็นแต่ระเบียบการ ไม่มีผลลบล้างการสมรสที่สมบูรณ์แล้วได้ จึงพิพากษายืน