คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 464/2497

สัญญาขายฝาก ซึ่งมิได้จดทะเบียนกับพนักงานเจ้าหน้าที่ย่อมเป็นโมฆะ

ทำสัญญาขายฝากกันเองแล้วมอบที่นาให้ผู้ซื้อครอบครอง ผู้ซื้อจะอ้างอายุความการปกครองปรปักษ์ไม่ได้

โจทย์ฟ้องว่า เมื่อ ๘ มีนาคม ๒๔๙๑ จำเลยได้ขายฝากที่นาไว้กับโจทก์ จำเลยได้รับเงินไปแล้ว และมอบที่นาให้โจทก์ครอบครอง จำเลยและบุตรเช่านานั้นจากโจทก์ทำเรื่อยมา วันที่ ๒๙ เมษายน ๒๔๙๕ จำเลยร้องต่อหอทะเบียนที่ดินขอรับโฉนด โจทก์จึงขอให้ศาลแสดงว่าที่นานั้นเป็นของโจทก์ โดยการครอบครอง

จำเลยให้การว่าสัญญาขายฝากเป็นโมฆะ จำเลยไม่ได้สละสิทธิในที่นานั้น

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าสัญญาขายฝากเป็นโมฆะ โจทก์ครอบครองโดยอาศัยอำนาจจำเลย พิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าสัญญาขายฝากมิได้จดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ เป็นโมฆะตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา ๔๕๖, โจทก์ครอบครองที่นายจำเลยโดยอาศัยอำนาจจำเลยผู้เป็นเจ้าของจำเลยทิได้สละเจตนาครอบครอง โจทก์จึงไม่ได้สิทธิครอบครอง พิพากษายืน