คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 47/2498

เมื่อไม่ปรากฏว่านายอำเภอไม่อาจปฏิบัติราชการได้ตามปกติและปลัดอำเภอได้รักษาราชการแทนปลัดอำเภอนั้นย่อมไม่มีอำนาจที่จะออกคำสั่งตาม มาตรา122 พ.ร.บ.ปกครองท้องที่ได้จำเลยขัดขืนคำสั่งปลัดอำเภอจึงไม่เป็นความผิด กฎหมายอาญามาตรา 334(2)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปลูกห้องแถว 2 ห้องที่ชายตลิ่งริมแม่น้ำยมซึ่งเป็นที่สาธารณะสมบัติของแผ่นดินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกันและเป็นทางหลวง นายธรรมเนียมปลัดอำเภอได้ทำบันทึกสั่งให้จำเลยระงับการก่อสร้างแล้ว แต่จำเลยยังขัดขืนทำการปลูกสร้างต่อไป ขอให้ลงโทษตาม กฎหมายอาญา มาตรา 334(2), 336(2) และ พ.ร.บ.ลักษณะปกครองท้องที่พ.ศ. 2457 มาตรา 122

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดตาม กฎหมายอาญา มาตรา 336(2) แต่ไม่ผิดฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานตาม มาตรา 334(2) (อ้างฎีกาที่ 104/2462) พิพากษาปรับจำเลย 10 บาท

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาข้อ กฎหมายว่าจำเลยผิด ม.334(2) อีกฐานหนึ่งศาลฎีกาเห็นว่าตาม พ.ร.บ.ระเบียบบริหารราชการแผ่นดินพ.ศ. 2495 มาตรา 40 ได้โอนอำนาจหน้าที่ของกรมการอำเภอหรือนายอำเภอบรรดาที่มีอยู่ไปเป็นของนายอำเภอแต่ผู้เดียว ข้อเท็จจริงไม่ปรากฏว่านายอำเภอไม่อาจปฏิบัติราชการได้ตามปกติแล้วนายธรรมเนียมปลัดอำเภอรักษาราชการแทน ฉะนั้นนายธรรมเนียมย่อมไม่มีอำนาจออกคำสั่งห้ามจำเลย ๆ ขัดคำสั่งจึงไม่เป็นผิดตาม มาตรา 334(2)

พิพากษายืน