คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 494/2490

ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยฐานสมคบกันชิงทรัพย์ จำเลยผู้เดียวฎีกา ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยสมคบกันทำร้ายร่างกายเท่านั้น ดังนี้เป็นเหตุในลักษณะคดีศาลฎีกามีอำนาจพิพากษาตลอดถึงจำเลยอื่นที่มิได้อุทธรณ์ให้ได้รับผลดีตามคำพิพากษาด้วยได้

ฟ้องว่าชิงทรัพย์พิจารณาว่าทำร้ายร่างกายลงโทษได้

คดีนี้ ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยสมคบกันทำร้ายเจ้าทุกข์ จึงให้ยกข้อหาฐานชิงทรัพย์เสีย คงลงโทษเพียงฐานทำร้ายร่างกาย

ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยได้ทำร้ายเจ้าทุกข์โดยประสงค์จะแย่งชิงทรัพย์ด้วย จึงพิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์

นายตี๋จำเลยฎีกาแต่ผู้เดียว ขอให้ศาลฎีกาบังคับคดีดังศาลชั้นต้น ศาลฎีกาพิจารณาแล้วเห็นว่า ข้อหาฐานทำร้ายร่างกายนั้น ข้อเท็จจริงฟังได้สมฟ้องโจทก์ส่วนข้อหาฐานชิงทรัพย์ ข้อเท็จจริงยังไม่พอสันนิษฐานว่า จำเลยทำร้ายเพื่อประสงค์จะชิงทรัพย์ดังคำปฤกษาของศาลอุทธรณ์ รูปคดีฟังได้เพียงว่า นาย+ นายตี๋จำเลยได้ทำร้ายเจ้าทุกข์ซึ่งมีความผิดฐานทำร้ายร่างกายเท่านั้น และเหตุนี้อยู่ในลักษณะคดีที่ควรได้รับผลแก่นายฉะจำเลยผู้มิได้ฎีกาขึ้นมาด้วยจึงพิพากษาแก้ให้ลงโทษนายฉะนายตี๋จำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น