คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 495/2499

เมื่อเป็นกรณีที่ที่สมัครใจเข้าวิวาททำร้ายกัน จำเลยจะอ้างว่ากระทำไปโดยถูกยั่วโทษะหาได้ไม่

เนื่องมาจากมีการโต้เถียงทะเลาะวิวาทกันแล้ว ผู้ตายจึงเตะจำเลยก่อนถึง 2 ครั้งจำเลยแทงผู้ตายไปครั้งเดียวด้วยมีดที่ถือติดมือมาสำหรับใช้ทำงานและเมื่อผู้ตายล้มลงแล้วจำเลยก็มิได้ซ้ำเติมดังนี้ย่อมแสดงว่าจำเลยไม่มีเจตนาฆ่าให้ตายจำเลยคงมีผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงนายทองอยู่ถูกราวนมซ้าย1 ทีโดยเจตนาจะฆ่าให้ตาย นายทองอยู่ถึงแก่ความตายในวันนั้น จำเลยรับสารภาพและว่าทำไปเพราะบันดาลโทสะที่ผู้ตายเตะก่อน จำเลยไม่มีเจตนาจะฆ่า

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 7 ปี 6 เดือน ตามมาตรา 249, 59กฎหมายอาญา

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาต่อมา

ศาลฎีกาเห็นว่าพฤติการณ์ที่เกิดทำร้ายกันขึ้นดังกล่าวแล้วจำเลยจะอ้างว่ากระทำไปโดยถูกยั่วโทสะตามกฎหมายอาญา มาตรา 55 หาได้ไม่เพราะเป็นกรณีสมัครใจเข้าวิวาททำร้ายกัน แต่ที่ศาลล่างทั้งสองลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม มาตรา 249 มานั้นศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วยเพราะที่จำเลยแทงผู้ตายนั้นมีกรณีเนื่องมาจากการโต้เถียงทะเลาะวิวาทกัน ซึ่งผู้ตายเป็นผู้เตะจำเลยก่อนถึง 2 ครั้ง จำเลยแทงผู้ตายไปเพียงครั้งเดียวด้วยมีดที่จำเลยถือติดมือสำหรับใช้ทำงานอยู่ และเมื่อผู้ตายล้มลงไปแล้วจำเลยก็มิได้เข้าซ้ำเติมอย่างใด แสดงว่าจำเลยมิได้มีเจตนาจะฆ่าให้ตาย จำเลยจึงควรมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา

พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลย 3 ปี 6 เดือน ตามมาตรา 251, 59